தலைவர் அவர்களே, மரியாதைக்குரிய குழு உறுப்பினர்களே, கனவாட்டிகளே மற்றும் கனவான்களே. மதத்திற்கும் வெளியுறவுக் கொள்கைக்கும் இடையிலான இடைமுகம் குறித்து மோல்டாவின் அமைச்சர் மற்றும் மதகுரு ஆகிய இருவரும் தமது கருத்துக்களில் குறிப்பிட்டார்கள். இதில் தெளிவாக ஒரு குறுக்கீடு உள்ளது. தனது இறுதிக் குறிப்புக்களில், 'குறைகாணுதல்' என்ற வார்த்தையை மதகுரு பயன்படுத்தினார். அதிகமான குறைகாணும் தன்மை மற்றும் சந்தேகம் ஆகியவை மிகவும் தெளிவாக உள்ளன, இதற்கு ஒரு அடிப்படைக் காரணம் இருப்பதாக நான் நினைக்கின்றேன். வெளியுறவுக் கொள்கையின் முடிவுகள் பெரும்பாலும் நெறிமுறை அல்லது தார்மீகக் காரணிகளைப் பொருட்படுத்தாமல் எடுக்கப்படுகின்றன என்ற பரவலான நம்பிக்கை உள்ளது. இது ஒரு குழுவிற்கான விசுவாசத்தின் ஒரு கேள்வியாவதுடன், பின்னர் அந்தக் குழுவால் கட்டளையிடப்பட்ட ஒரு நடவடிக்கையை விமர்சனமின்றி ஒருவர் பின்பற்றுகின்றார். ஒருவரின் சொந்த மனசாட்சி ஒரு குறிப்பிட்ட சூழ்நிலையில் எது தவறு எது சரி என்று தீர்மானிப்பதற்கு எந்த முயற்சியிலும் ஈடுபடுவதில்லை.
ஒரு காலத்தில் அணிசேரா இயக்கம் என்ற ஒரு மிகவும் சக்திவாய்ந்த இயக்கம் இருந்தமையை நினைவுகூருவது பெறுமதிமிக்கது என இப்போது நான் நினைக்கின்றேன். இது இன்னும் உள்ளது, ஆனால் அது அணிசேரா இயக்கத்தில் இருந்த ஆற்றல் மற்றும் உயிர்ச்சக்தியை இழந்துவிட்டது. உங்கள் பகுதியில் இருந்து அந்தக் காலத்தின் தலைவர் ஒருவர் நிச்சயமாக அதில் முன்னோடிப் பங்கு வகித்திருந்தார். யூகோஸ்லாவியாவின் ஜோசப் ப்ரோஸ் டிட்டோ அணிசேரா இயக்கத்தின் தூண்களில் ஒருவராவார். உலகின் இந்தப் பகுதியிலும், சைப்ரஸின் பேராயர் மகாரியோஸ் இருந்ததுடன், அவர் பல்வேறு புவியியல் பகுதிகளையும் வெவ்வேறு கலாச்சாரங்களையும் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் உலகத் தலைவர்களுடன் முன்னணிப் பாத்திரத்தை வகித்தார். இந்தியாவின் ஜவஹர்லால் நேருவும் முக்கிய பங்கை வகித்தார். அடுத்த ஆண்டு இந்தோனேசியாவில் உங்கள் சர்வமத உரையாடலை நடாத்தப் போகின்றீர்கள். இந்தோனேசியாவின் ஜனாதிபதி சுகர்னோ மற்றும் எனது சொந்த நாட்டின் தலைவர், உலகின் முதல் பெண் பிரதமர், மறைந்த சிறிமாவோ பண்டாரநாயக்க அந்த இயக்கத்தின் ஒரு பகுதியாக இருந்தார். பெயர்கள் நன்கு அறியப்பட்ட மற்றவர்களும் இருந்தனர். எகிப்தின் நாசர் மற்றும் பலர் முக்கிய பங்காற்றினர். இப்போது, அணிசேரா இயக்கத்தின் முழுப் புள்ளியும் ஒவ்வொரு வெளியுறவுக் கொள்கைப் பிரச்சினையையும் அதன் அடிப்படையில் பார்க்க வேண்டும். நீங்கள் ஒரு குழுவின் முன்முடிவுகளுக்கும் உறுப்புரிமைகளுக்கும் வரவில்லை, ஒரு குழுவிற்கு விசுவாசம் என்பது ஒருவரின் சொந்த மனசாட்சி தொடர்பான விடயங்களை மேலெழுதும் மற்றும் மாற்றியமைக்கும் ஒன்றாகக் கருதப்படக்கூடாது. நிச்சயமாக, இருமுனை உலகின் சூழலில், இந்த இயக்கம் ஒரு குறிப்பிட்ட சூழலில் தொடங்கி வளர்ந்தது.
மரியாதைக்குரிய மதகுரு அவர்கள் இனி பனிப்போர் இல்லை என்ற உண்மையைக் குறிப்பிட்டார். இனி பனிப்போர் இல்லை என்று தலைவர் சொன்னார் என நினைக்கின்றேன். சில வழிகளில் அது வாழ்க்கையை எளிதாக்குகின்றது. இப்போது அணிசேரா இயக்கம் இருமுனை உலகின் சூழலில் உருவாக்கப்பட்டது. நீங்கள் இந்த முகாமுக்கோ அல்லது அந்த முகாமுக்கோ உங்களை இணைக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. ஒரு விடயத்தில், நீங்கள் இந்த முகாமுடன் உடன்படலாம், ஆனால் மற்றொரு வியத்தில், நீங்கள் அந்த முகாமுடன் முற்றிலும் உடன்படாமல் 'இல்லை! மற்ற முகாம் சரியானது' எனக் குறிப்பிடலாம். எனவே நீங்கள் சிந்தனைச் சுதந்திரம் மற்றும் செயற்பாட்டுச் சுதந்திரத்தை உங்களுக்காக பாதுகாத்து கொள்கின்றீர்கள். ஆனால் இன்று நாம் ஒரு துருவ உலகில் வாழ்கின்றோம். இனி இரண்டு போர் முகாம்கள் இல்லை. ஆனால் அணிசேரா இயக்கத்தை ஆதரிக்கும் சித்தாந்தம் முற்றிலும் பொருத்தமற்றது அல்லது காலாவதியானது என அர்த்தமல்ல. நாம் வாழும் பிரச்சனையான உலகத்தை நீங்கள் பார்த்தால், அந்த தத்துவத்தின் சில கூறுகள் மிகவும் பொருத்தமானவையாக இருக்கின்றன, மேலும் அவை இன்று ஒருவித உடனடித்தன்மையைக் கொண்டிருக்கின்றன, அநேகமாக 1960 களில் இயக்கம் அதன் உச்சத்தில் இருந்தபோது அது அவர்களிடம் இல்லை. ஆகவே, இந்த சந்தேகம் மற்றும் இழிந்த மனநிலையை அகற்றவும், தார்மீக மற்றும் நெறிமுறை மதிப்புக்களின்படி வெளியுறவுக் கொள்கை முடிவுகள் எடுக்கப்படும் விடயங்களின் நிலையை நிலைநாட்டவும் நான் வலியுறுத்த விரும்புகின்றேன். அது ஒரு முக்கியமான விடயம் என நினைக்கின்றேன்.
பின்னர், ஐக்கிய நாடுகள் சபையில் குறிப்புச் செய்யப்பட்ட தன் பிரகாரம், அச்சத்திலிருந்து விடுதலை, விருப்பத்திலிருந்து விடுதலை குறித்து ஐ.நா. சாசனம் பேசுவதாக மரியாதைக்குரிய மோல்டாவின் வெளிநாட்டு அமைச்சர் குறிப்பிட்டார். அவை ஒரே நாணயத்தின் இரண்டு பக்கங்கள். ஆனால், தலைவர் அவர்களே, ஐக்கிய நாடுகள் தாபனமானது அதனை நிறுவிய ஸ்தாபகர்களால் கற்பனை செய்யப்பட்ட விதத்தில் இன்று செயற்படுகின்றதா என வெளிப்படையான மனப்பான்மையுடன் நம்மை நாமே கேட்டுக்கொள்ள வேண்டும் என நினைக்கிறேன். நீங்கள் ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் சாசனம், மனித உரிமைகள் பிரகடனம் போன்ற ஐக்கிய நாடுகள் தாபனத்தின் அடிப்படை ஆவணங்களைப் பார்த்தால், இந்த புனிதமான கருவிகளால் கற்பனை செய்யப்பட்ட முறையில் நாம் உண்மையில் நடந்து கொள்கின்றோமா? அந்தக் கேள்விக்கு ஒருவர் நேர்மையாக பதிலளிக்க முடியும் என நான் நினைக்கவில்லை.
இன்று, கோவிட்-19 மற்றும் அதற்கான பிரதிபலிப்புக்கள் தொடர்பில் குறிப்புச் செய்யப்பட்டது. பிரெட்டன் வூட்ஸ் நிறுவனங்களைப் பாருங்கள். பிரெட்டன் வூட்ஸ் நிறுவனங்களும் இரண்டாம் உலகப் போரின் முடிவான ஒரு குறிப்பிட்ட அரசியல் சூழலில் வடிவமைக்கப்பட்டன, ஆனால் அதன் பின்னர் உலகம் மிகவும் மாறிவிட்டது. ஆனால் அந்த நிறுவனங்கள் பெரிய அளவில் இருந்தன. எடுத்துக்காட்டாக, இன்று எம்மிடம் உள்ள கடினமான சூழ்நிலைகளில் கடன் மன்னிப்புக் கொள்கைக்கு உலக வங்கி ஒப்புக்கொண்டால், அபிவிருத்தியடைந்து வரும் நாடுகள் தமது சொந்த பற்றாக்குறை வளங்களை தமது மக்கள் நலனுடன் தொடர்புடைய திட்டங்களுக்குப் பயன்படுத்த முடியும். இப்போது எனது சொந்த நாடான இலங்கையை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். நாங்கள் பொதுவாக ஒரு வருடத்திற்கு 4.2 பில்லியன் டொலர்களை சுற்றுலாவில் இருந்து சம்பாதிக்கின்றோம், அது கிட்டத்தட்ட முற்றிலுமாக நின்றுவிட்டது. அப்போது எமது வர்த்தக உறவுகள் பாதிக்கப்பட்டன. இத்தாலி போன்ற வெளிநாடுகளில் பணிபுரியும் இலங்கையர்களின் முயற்சியால் இலங்கைத் திறைசேரிக்கு வரும் பணம் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது. எனவே அந்த சூழ்நிலையில், உலக வங்கி கடன் மன்னிப்புக் கொள்கைக்கு ஒப்புக்கொண்டால், அது எமது நாடுகளின் பொருளாதார அபிவிருத்தியை பெரிதும் துரிதப்படுத்தி எளிதாக்கும் என நினைக்கின்றேன்.
பாதுகாப்பு சபையின் அமைப்பைப் பாருங்கள். அது எப்படியாவது நவீன உலகின் யதார்த்தத்தைப் பிரதிபலிக்கின்றதா? இல்லை. இது இரண்டாம் உலகப் போரின் முடிவில் யதார்த்தமான ஒரு குறிப்பிட்ட அதிகார சமநிலையைப் பிரதிபலிக்கின்றது. ஆனால் இன்று ஏனைய அபிவிருத்தியடைந்து வரும் சக்திகள் உள்ளன. நான் நாடுகளை குறிப்பிட பெயரிட மாட்டேன், ஆனால் சமகால யதார்த்தங்களுக்கு ஏற்ப முழு அமைப்பும் அடிப்படையில் மாற்றியமைக்கப்பட வேண்டும். பொருளாதார மற்றும் சமூக சபை பலப்படுத்தப்பட வேண்டும். மீண்டும், சமத்துவத்திற்கும், மனித கௌரவத்திற்கும் முக்கியத்துவம் கொடுக்கப்பட வேண்டும். உலகம் முழுவதும், உலகின் ஒரு பகுதிக்கு அல்ல. உலகின் ஏனைய பகுதிகளில் ஆதிக்கம் செலுத்துவது மற்றும் ஐக்கிய நாடுகள் தாபனத்தை தமது ஆதிக்கத்திற்கான கருவியாகப் பயன்படுத்துவது பணக்காரர்கள், சக்திவாய்ந்தவர்கள் என்ற ஒரு பகுதியினரல்ல. அதுதான் உறுப்புகள் மற்றும் ஐக்கிய நாடுகள் சபையுடன் தொடர்புடைய கட்டமைப்புக்களில் குறிப்பிட்ட நம்பிக்கையின்மையை உருவாக்குகின்றறது. எனவே, இவை இந்த நேரத்தில் நாம் தீர்க்க வேண்டிய கட்டாயப் பிரச்சினைகள் என நான் நினைக்கின்றேன்.
எந்த அறிவூட்டப்பட்ட வெளியுறவுக் கொள்கையும் முதிர்ந்த தேசியம் என்ற கருத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டிருக்க வேண்டும், ஏனெனில் ஒரு வகையில், வெளியுறவுக் கொள்கை உள்நாட்டுக் கொள்கையின் விரிவாக்கம் ஆகும். எனவே, வெளியுறவுக் கொள்கையை வகுப்பதில் நாடு ஒற்றுமையாக இருக்க வேண்டும் என்பது உங்களுக்குத் தெரியும். நீங்கள் அதை ஒரு தீவிரமான, பிரிக்கப்பட்ட வழியில் செய்ய முடியாது. இப்போது நம் பல நாடுகள், நிச்சயமாக எனது சொந்த நாடு, எங்களுடைய மக்கள் தொகையில் வெவ்வேறு மொழிகளைப் பேசும், வெவ்வேறு மதங்களைப் பின்பற்றும் பல்வேறு பகுதியினர் உள்ளனர். அவர்களின் கலாச்சாரப் பின்னணி முற்றிலும் வேறுபட்டது. அது ஒரு பிரச்சனை. இப்போது, நீங்கள் அதில் எவ்வாறு பணியாற்றுகின்றீர்கள்? தலைவர் அவர்களே, கல்வி முறைதான் முக்கியம் என நினைக்கின்றேன். உங்களுக்குத் தெரியும், நிச்சயமாக இந்திய துணைக் கண்டமான இலங்கை, மலேசியா போன்ற எமது பகுதியில், பாடசாலைகள் மற்றும் பல்கலைக்கழகங்களில் வெவ்வேறு இன சமூகங்களுக்கு முற்றிலும் வேறுபட்ட பிரிவுகளில் கற்பிக்கப்படுகின்றன. இதனால் இளைஞர்கள் ஒருவருக்கொருவர் அறிமுகமாகிக்கொள்வதில் வாய்ப்பில்லை. இளைஞர்களுக்கிடையில் எந்த விரோதமும் இல்லை. அவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் பேச முடியாதிருப்பதற்குக் காரணம் மொழிப் பிரச்சனை ஆகும். எனவே அவர்களின் கல்வி வாழ்க்கை மட்டுமல்ல, அவர்களின் கலாச்சார மற்றும் சமூக வாழ்க்கையும் கூட முற்றிலும் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. எனவே, தகவல்தொடர்புகளில் மொழி, எடுத்துக்காட்டாக இணைப்பு மொழி முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றது.
பின்னர் நான் சொல்ல விரும்பும் இறுதி விடயம் என்னவென்றால், நாம் இன அல்லது மத அரசியல் கட்சிகளைப் பார்க்க வேண்டும். அதுவும் வெளியுறவுக் கொள்கை உருவாக்கம் தொடர்பான ஒரு முக்கியமான பிரச்சனையாவதுடன், எமது பல நாடுகளில், அரசியல் மற்றும் வெளிப்படையான அரசியல் கட்சிகள் நம்முடைய இயல்பு மற்றும் நிறத்தில் வெளிப்படையானவை. நாங்கள் இந்த இனக்குழுவை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகின்றோம். நாங்கள் இந்த மதத்தை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகின்றோம். அது நல்ல யோசனை என்று நான் நினைக்கவில்லை. இது பெரும் சேதத்தை ஏற்படுத்துகின்றது. எனது சொந்த நாட்டில் முஸ்லிம்கள், தமிழர்கள், சிறுபான்மை சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் தேசிய அரசியல் கட்சிகளின் உறுப்பினர்களாக அரசியல் அதிகாரத்தின் உச்சத்தை அடைந்துள்ளனர்! அது ஜனநாயக அமைப்பிற்குள் அவர்களின் உயர்வைத் தடுக்கவில்லை. எனவே பிரிவினை, தேசிய அரசியலை பிரித்தல் மற்றும் பிரிவினைவாதமாக அரசியல் குழுக்கள் தோன்றுவதன் மூலம் பிரித்தல் போன்ற அடிப்படையில் தேசிய அரசியலிலிருந்து அவர்கள் தங்களை பிரித்துக் கொள்ள வேண்டிய அவசியமில்லை. அவர்கள் மிகவும் குறுகிய கண்ணோட்டத்தைக் கொண்டுள்ளனர், அது எமது நாடுகளின் ஒற்றுமைக்கு பெரும் தீங்கை விளைவிக்கும். இந்த விடயங்களை நீங்கள் ஜி20 சர்வமத மன்றத்தில் சிந்திக்கின்றீர்கள். எனவே, மேன்மைதங்கிய தலைவராகிய தங்களது தலைமையின் கீழ் நாங்கள் நடாத்திய மிகவும் தூண்டுதலான கலந்துரையாடலின் அடிப்படையில், நான் சொல்ல விரும்பிய எனது எண்ணங்களை விட்டுச் செல்கின்றேன். ஆனால் எந்த வகையிலும் எனது கருத்துக்களை நிறைவு செய்யவில்லை எனக் கூறி இவ்வுரையை முடித்துக் கொள்கின்றேன்.
மிக்க நன்றி.
