Madam President,
Sri Lanka takes note of the report of Mr. Ahmed Shaheed, Special Rapporteur on freedom of religion or belief following his visit to Sri Lanka from 15 to 26 August 2019, which has been presented to this Council today (A/HRC/43/48/Add.2). The advanced unedited report of the Special Rapporteur (SR) was shared with Sri Lanka, for comments, on 3 February 2020, with a deadline of 28 February 2020, i.e. last Friday, leading to an Interactive Dialogue thereon today - Monday.
However, within the limited time available, Sri Lanka wishes to provide some general observations on the SR’s report. We request that our full observations, which will follow, be published as part of the report.
Sri Lanka received the SR in August 2019, barely 4 months after the country had suffered a series of horrendous terrorist attacks by certain local groups inspired by ISIS which targeted innocent civilians at worship and at hotels on Easter Sunday, causing the death of 258, including 45 foreign holiday makers. The facilitation of the visit, at a time of numerous national challenges, was a manifestation of the Government’s policy of open and constructive dialogue with UN human rights mechanisms.
The people of Sri Lanka have lived amicably despite racial and religious differences for centuries, and continue to do so. Having suffered the scourge of separatist terrorism for nearly three-decades, they had been enjoying their hard-won peace and freedom, and had embarked on the path of reconciliation and national healing over the last decade. However, the Easter Sunday attacks reminded us that we are fighting a common adversary in terrorism, radicalization and extremism, which is a global threat.
In this context, we consider it unfortunate that the SR’s report has, to a large extent, sought to judge the space for freedom of religion or belief in Sri Lanka through the few months that followed the Easter Sunday attacks. As may be recalled, the scale of these attacks brought about a national emergency in Sri Lanka which called for prompt action by the State to identify and neutralize terrorist elements in different parts of the country in the interest of safety and security of all communities, while maintaining the delicate balance between national security and human rights. In the aftermath of the attacks, the Government immediately took all possible measures to prevent any retributive acts of civil unrest, maintain law and order, and most importantly to ensure the safety and security of all people, particularly the Muslim community. The constructive and reconciliatory approaches and calls made by the civil and political leadership of the country which helped contain the situation were widely acknowledged and appreciated. The Muslim community particularly took proactive measures to cooperate with the security agencies in their investigations and search operations. Suspects who were arrested were afforded their legal safeguards and independent institutions were provided access to monitor their situation.
The incidents of mob violence that occurred 3 weeks after the terrorist attacks were not communally motivated but caused by unruly elements. These mobs were efficaciously neutralised by the Government through a number of arrests and by bringing to justice alleged perpetrators. The country fast returned to normalcy, reassuring the safety and security of all Sri Lankans and visitors to the country. Through giving effect to relevant legal provisions and following necessary legal processes, order and rule of law has been firmly re-established. The security forces of Sri Lanka merit particular commendation for their prompt and professional action in this regard.
Therefore, the Government rejects the inaccurate references in the SR’s report to “serious concerns” regarding “Sri Lankan security forces colluding with mobs and not acting to prevent or stop the violence”; the “lack of response from the authorities against this violence”; and the claims that “acts of violence are indulged by the silence and inaction from the authorities”. It is regrettable that these inaccurate accounts have been included in the report, even after they have been fully rebutted and explained by the Government soon after the alleged incidents.
It is also regrettable that the report has sought to portray instances where criminal investigations have been conducted to prevent acts of terrorism in accordance with the law, as an endeavor to violate the freedom of religion or belief.
With regard to references to restrictions on dress code, it is noted that the regulation concerned was a temporary measure under the Emergency Regulations aimed at preventing concealing of identity, in view of the imminent security threat that existed at the time. In this regard, we wish to draw the attention of the Council that the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR)[1] itself has permitted limitations by law to the freedom to manifest one's religion or beliefs for the purposes of protecting public safety, order, health, or morals or the fundamental rights and freedoms of others.
Sri Lanka also categorically rejects the inaccurate assertion in the report that the ICCPR Act has not been applied to protect minorities but has become a “repressive tool” curtailing freedom of religion or belief. In this regard, we wish to point out that since its enactment in 2007 to date, 90% of the suspects who were arrested under the ICCPR Act have been from the majority Sinhala community.
With regard to comments made in the report about alleged discrimination based on “supremacy” of Buddhism over other religions, we wish to highlight that Article 9 the Constitution requires the State to protect and foster the Buddha Sasana while assuring all religions the rights granted under the Constitution. No provision in Sri Lanka’s Constitution or national laws permits discrimination of an individual based on religion or belief in any sphere of public life. On the contrary, Article 12 of the Constitution prohibits discrimination based on race, religion, language, caste, sex, political opinion, place of birth or any such grounds.
In the SR’s report, certain instances, determinations of the Supreme Court have been inaccurately reflected based on surmise. In certain other instances, the Constitutional provisions have been inaccurately reflected, for example, the SR’s comments on the right to proselytize and conversion which are an inaccurate reflection of the determination of the Supreme Court.
The report has failed to adequately discuss the drivers and root causes of radicalization of youth from one particular religious community to the extent of engaging in acts of terrorism, and appears to lack inputs from a broader spectrum of Sri Lankan society, including family members of victims and suspects, as well as other neutral groups. In describing attacks against and desecration of places of worship, the report has failed to refer to incidents of attacks on and vandalizing of Buddhist places of worship and instances of obstruction of Buddhist devotes in certain areas of the country.
The report also fails to adequately address positive measures undertaken by the Government and the law enforcement agencies to foster religious harmony, such as addressing extremist elements on all sides, payment of compensation through the Office for Reparations to victims of violence, and setting up of mechanisms such as an Inter-Religious Council. It is unfortunate that the resilience and solidarity of Sri Lankans protecting and assisting fellow citizens of all faiths in the aftermath of April 21, as demonstrated by Buddhists and Christians guarding Muslims at prayer, renovation of damaged property and restoration of damaged churches by the security forces, have not been reflected in the report. Nor has the laudable role played by the independent institutions of Sri Lanka, such as the Human Rights Commission, during this challenging period, received the attention that it warrants.
The report notes that the “school curriculum should be designed to include human rights education”, whereas human rights education is already part of the national curriculum in schools. There are a number of co-curricular programmes and activities being planned and delivered at various levels, including at schools, to foster greater understanding amongst school children from different communities and religions.
The GoSL wishes to reiterate that the State possesses credible agencies, the capacity and the necessary legal framework to address the issues of concern. Sri Lanka remains committed to protecting and promoting the freedom of conscience and religion of all its people, in accordance with the Constitution of the country.
We look forward to continuing to engage with the Special Rapporteur and this Council in a constructive and meaningful manner towards this end.
Thank you
[1] Article 18(3)
---------------------------------
ආගමික හෝ විශ්වාසයේ නිදහස පිළිබඳ විශේෂ වාර්තාකරු සමඟ, ඔහු ශ්රී ලංකාවේ නියැලුණු සංචාරයේ වාර්තාව පිළිබඳව අන්තර් ක්රියාකාරී සංවාදය (A/HRC/43/48/Add.2)
ශ්රී ලංකාවේ ප්රකාශය
සභාපතිතුමියනි,
ආගමික හෝ විශ්වාසයේ නිදහස පිළිබඳ විශේෂ වාර්තාකරු අහ්මඩ් ෂහීඩ් මහතා 2019 අගෝස්තු 15-26 දිනවල දී ශ්රී ලංකාවේ නියැලුණු සංචාරයෙන් අනතුරුව, අද දින මෙම කවුන්සිලයට ඉදිරිපත් කර ඇති වාර්තාව (A/HRC/43/48/Add.2) කෙරෙහි ශ්රී ලංකාවේ සැලකිල්ල යොමුවෙයි. මෙම විශේෂ වාර්තාකරුගේ මුලින් සකසන ලද, සංස්කරණය නොකළ වාර්තාව, අදහස් දැක්වීම සඳහා 2020 පෙබරවාරි 03 වැනි දින ලබා දෙනලද අතර, 2020 පෙබරවාරි 28 වැනි දින එනම්, පසුගිය සිකුරාදා අවසාන දිනය ලෙස ලබා දී තිබූ හෙයින්, එය අදදින එනම්, සඳුදා දින අන්තර් ක්රියාකාරී සංවාදයකට හේතුවී ඇත.
කෙසේවෙතත්, ලැබී ඇති සීමිත කාලසීමාව තුළ දී, මෙම විශේෂ වාර්තාකරුගේ වාර්තාව පිළිබඳව පොදු නිරීක්ෂණ කිහිපයක් ලබාදීමට ශ්රී ලංකාව අපේක්ෂා කරයි. අපගේ සම්පූර්ණ නිරීක්ෂණ පසුව ලැබෙනු ඇති අතර, ඒවා මෙම වාර්තාවේ කොටසක් ලෙස ප්රකාශයට පත්කරන ලෙස අපි ඉල්ලා සිටිමු.
2019 අගෝස්තු මස දී, මෙම විශේෂ වාර්තාකරු ශ්රී ලංකාවට පිළිගනු ලැබුවේ පාස්කු ඉරුදින දේවස්ථානවල හා හෝටල්වල සිටි අහිංසක සාමාන්ය ජනතාව ඉලක්ක කරගනිමින්, නිවාඩු ගත කිරීමට මෙරටට පැමිණි විදේශිකයන් 45 දෙනෙකු ඇතුළුව 258 දෙනෙකු ජීවිතක්ෂයට පත් කරමින්, ශ්රී ලංකාවේ සිටි අයි.එස්.අයි.එස්. සංවිධානයේ යම් කණ්ඩායම් විසින් එල්ල කරන ලද දරුණු ත්රස්ත ප්රහාර මාලාවකින් අපරට පීඩාවට පත් වී මාස 04 කට පමණ පසුවය. අප රට ජාතික වශයෙන් අභියෝග රැසකට මුහුණ දී පැවති අවධියක මෙම සංචාරය සඳහා පහසුකම් සැලසීම, එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් යාන්ත්රණ සමඟ විවෘත හා ඵලදායී සංවාද පැවැත්වීමේ මෙම රජයේ ප්රතිපත්තිය විද්යමාන කිරීමක් විය.
ජාතීන් හා ආගම් වශයෙන් අසමානතා තිබුණ ද, ශ්රී ලංකාවේ ජනතාව ශතවර්ෂ ගණනාවක් පුරා සාමකාමීව ජීවත් වී තිබෙන අතර, තවදුරටත් ඔවුහු එසේ ජීවත් වෙති. දශක තුනකට ආසන්න කාලයක් තිස්සේ බෙදුම්වාදී ත්රස්තවාදී ව්යසනයෙන් පීඩා විඳි ඔවුහු, දුෂ්කර තත්ත්ව හමුවේ දිනාගත් සාමය හා නිදහස භුක්ති විඳිමින් සිටිය අතර, පසුගිය දශකය මුළුල්ලේ සංහිදියා හා ජාතික වශයෙන් සුවපත්වීමේ ක්රියාවලියක් ආරම්භ කොට තිබුණි. කෙසේවෙතත්, ගෝලීය තර්ජනයක් වන ත්රස්තවාදයේ, රැඩිකලීකරණයේ හා අන්තවාදයේ සියලු රටවලට පොදුවූ ප්රතිවාදියකු සමඟ අපි සටන් කරමින් සිටින බව, පාස්කු ඉරුදින ප්රහාර අපට සිහිපත් කළේය.
මෙම සන්දර්භය හමුවේ, පාස්කු ඉරුදින ප්රහාරවලින් පසුව මාස කිහිපයක් තුළ, ශ්රී ලංකාවේ ආගමික හෝ විශ්වාසයන්හි නිදහස සඳහා ඇති ඉඩකඩ පිළිබඳව විනිශ්චය කිරීමට විශේෂ වාර්තාකරුගේ වාර්තාව මගින්, විශාල වශයෙන් උත්සාහ දරා තිබීම අවාසනාවක් බවට අපි සලකමු. අපට සිහිපත් වන පරිදි, මෙම ප්රහාරවල විශාලත්වය හේතුකොටගෙන ශ්රී ලංකාවේ ජාතික හදිසි තත්ත්වයක් ප්රකාශයට පත්කළ අතර, එමඟින්, ජාතික ආරක්ෂාව හා මානව හිමිකම් අතර සියුම් සමතුලිතතාව පවත්වාගනිමින් සියලුම ප්රජාවන්ගේ ආරක්ෂාව හා සුරක්ෂිතභාවය උදෙසා රටේ විවිධ ප්රදේශවල සිටින ත්රස්තවාදී කොටස් හඳුනාගෙන ඔවුන් උදාසීන කිරීම සඳහා කඩිනම් පියවර ගැනීමට මෙම රජයට සිදු විය. මෙම ප්රහාරවලින් ඉක්බිතිව, සිවිල් නොසන්සුන්තාවයේ පළිගැනීමේ ක්රියාවන් වැළැක්වීම සඳහා, නීතිය හා සාමය පවත්වාගෙන යාම සඳහා හා ඉතා වැදගත් පියවර ලෙස සියලුම ජනතාවගේ, විශේෂයෙන් මුස්ලිම් ජනතාවගේ සුරක්ෂිතභාවය හා ආරක්ෂාව සහතික කරලීම සඳහා වහවහා ගතහැකි සියලුම පියවර මෙම රජය විසින් ගන්නා ලදී. එම තත්ත්වය පාලනය කිරීමට උපකාරී වූ ඵලදායී හා ප්රතිසන්ධානාත්මක ප්රවේශයන් සහ රටේ සිවිල් හා දේශපාලන නායකත්ව විසින් කරන ලද ඉල්ලීම්, පුළුල් පිළිගැනීමට හා අගය කිරීමට ලක්විය. ආරක්ෂක නියෝජිතායතන දියත් කළ විමර්ශන හා සෙවීමේ මෙහෙයුම්වල දී එම හමුදාවන්ට සහාය ලබාදීමට, විශේෂයෙන්, මුස්ලිම් ප්රජාව ඉතා ක්රියාකාරීව ඉදිරිපත්විය. අත්අඩංගුවට ගත් සැකකරුවන්ට ඔවුන්ගේ නීතිමය ආරක්ෂාව ලබාදී ඇති අතර, ඔවුන්ගේ තත්ත්වය නිරීක්ෂණය කිරීම සඳහා ස්වාධීන ආයතනවලට ප්රවේශය ලබාදී ඇත.
ත්රස්ත ප්රහාරයෙන් සති 03 කට පසුව සිදුවූ කළහකාරී ප්රචණ්ඩත්ව සිදුවීම් ජාතිවාදී අභිප්රේරණයක් නිසා නොව නොහික්මුණු කොටස් නිසා සිදුවූවකි. මෙම කළහකාරී පිරිස් අත්අඩංගුවට ගනිමින් සහ වැරදිකරුවන් නීතිය ඉදිරියට පමුණුවමින්, රජය විසින් සාර්ථක ලෙස එය මැඩපවත්වන ලදී. සියලුම ශ්රී ලාංකිකයන්ගේ හා අප රටට පැමිණි විදේශිකයන්ගේ සුරක්ෂිතභාවය සහ ආරක්ෂාව යළිත් වරක් සහතික කරමින්, රට කඩිනමින් යථා තත්ත්වයට පත්විය. අදාළ නෛතික විධිවිධාන බලාත්මක කිරීම තුළින් හා අවශ්ය නෛතික ක්රියාමාර්ග අනුගමනය කරමින් සාමය හා නීතියේ ආධිපත්යය මැනවින් යළි ස්ථාපිත කර තිබේ. මේ සම්බන්ධයෙන් අප්රමාද හා වෘත්තීමය ක්රියාමාර්ග ගැනීම වෙනුවෙන් අපගේ ආරක්ෂක හමුදාවන් විශේෂ ඇගයීමකට ලක්කිරීම යෝග්ය වෙයි.
එහෙයින්, “ශ්රී ලාංකික ආරක්ෂක හමුදාවන් කළහකාරී පිරිස් සමග එක්ව කුමන්ත්රණ කටයුතු සිදුකිරීම සහ ප්රචණ්ඩත්වය වැළැක්වීමට හෝ නැවැත්වීමට කටයුතු නොකිරීම”; “මෙම ප්රචණ්ඩත්වයට එරෙහිව බලධාරීන්ගේ ප්රතිචාරයක් නොලැබීම” “බලධාරීන්ගේ නිශ්ශබ්දතාව සහ ඒ පිළිබඳව පියවර නොගැනීම හේතුවෙන් මෙම ප්රචණ්ඩකාරී ක්රියා නිදහසේ සිදුවන බව” කියා සිටිමින්, මෙම විශේෂ වාර්තාකරුගේ වාර්තාවේ “සැලකිල්ල යොමුවිය යුතු බරපතල කරුණු” ලෙස සාවද්ය ලෙස දක්වාලීම මෙම රජය ප්රතික්ෂේප කරයි. මේවා සිදුවී ඇති බවට චෝදනා ලැබීමෙන් අනතුරුව, රජය විසින් මේවා සම්පූර්ණයෙන් අසත්ය යැයි ඔප්පු කිරීමෙන් හා කරුණු පැහැදිලි කිරීමෙන් අනතුරුව පවා මෙම සාවද්ය කරුණු මෙම වාර්තාවට ඇතුළත්කර තිබීම කණගාටුවට කරුණකි.
ත්රස්තවාදී ක්රියා වැළැක්වීම සඳහා නීත්යානුකූලව අපරාධ පරීක්ෂණ පවත්වන ලද අවස්ථා, ආගමික හෝ විශ්වාසයේ නිදහස උල්ලංඝනය කිරීමේ ප්රයත්න ලෙස නිරූපණය කිරීමට මෙම වාර්තාව මඟින් උත්සාහ දැරීම කනගාටුවට කරුණකි.
ඇඳුම් පැළඳුම් සඳහා සීමාවන් පැනවීම පිළිබඳ කර ඇති සඳහන සම්බන්ධයෙන්, අදාළ රෙගුලාසි එකල පැවති කුමන හෝ අවස්ථාවක එල්ල විය හැකි ආරක්ෂක තර්ජනය සැලකිල්ලට ගනිමින්, අනන්යතාවය සඟවා ගැනීම වැළැක්වීම අරමුණු කොට, හදිසි අවස්ථා රෙගුලාසි යටතේ ගන්නා ලද තාවකාලික පියවරක් බව සඳහන් කෙරේ. මේ සම්බන්ධයෙන්, මහජන ආරක්ෂාව, සාමය, සෞඛ්යය, හෝ සදාචාරය හෝ අන් අයගේ මූලික අයිතිවාසිකම් සහ නිදහස ආරක්ෂා කිරීම සඳහා යමෙකුගේ ආගම හෝ විශ්වාසයන් ප්රකාශ කිරීමේ නිදහසට සිවිල් හා දේශපාලන අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ ජාත්යන්තර සම්මුතිය (ICCPR) මඟින්ම නීතිමය සීමාවන් පනවා ඇති බව මෙම කවුන්සිලයේ අවධානයට යොමු කිරීමට කැමැත්තෙමු.
සිවිල් හා දේශපාලන අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ ජාත්යන්තර සම්මුති (ICCPR) පනත සුළු ජාතීන් ආරක්ෂා කිරීම සඳහා යොදාගෙන නැති නමුත්, ආගමේ හෝ විශ්වාසයේ නිදහස සීමා කරන “මර්දනකාරී මෙවලමක්” බවට පත්ව ඇති බවට මෙම වාර්තාවේ සඳහන් සාවද්ය ප්රකාශය ශ්රී ලංකාව තරයේ ප්රතික්ෂේප කරයි. මේ සම්බන්ධයෙන්, 2007 දී බලාත්මක කළ දින සිට මේ දක්වා එම පනත යටතේ අත්අඩංගුවට ගනු ලැබූ සැකකරුවන්ගෙන් 90% ක්ම බහුතර සිංහල ප්රජාවට අයත් අය බව පෙන්වා දීමට කැමැත්තෙමු.
වෙනත් ආගම්වලට වඩා බුද්ධාගමේ ඇති “ශ්රේෂ්ඨත්වය” මත පදනම්ව සිදුවූවා යයි කියනු ලබන වෙනස් කොට සැලකීම් පිළිබඳව මෙම වාර්තාවේ දක්වා ඇති අදහස් සම්බන්ධයෙන්, රජය විසින් බුද්ධ ශාසනය ආරක්ෂා කිරීම හා පෝෂණය කිරීම ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථාවේ 9 වැනි වගන්තිය මඟින් නියම කරන බවත්, සියලු ආගම් සඳහා ව්යවස්ථාව යටතේ ලබා දී ඇති අයිතිවාසිකම් සහතික කරන බවත් අවධාරණය කිරීමට කැමැත්තෙමු. සාමාන්ය ජීවිතයේ ඕනෑම අවස්ථාවක දී ආගම හෝ විශ්වාසය මත පදනම්ව පුද්ගලයෙකුට වෙනස්කොට සැළකීමට ශ්රී ලංකා ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථාවේ හෝ ජාතික නීතිවල කිසිදු විධිවිධානයක් මඟින් ඉඩ කඩ ලබා නොදේ. එපමණක් නොව, ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථාවේ 12 වැනි වගන්තියට අනුව, ජාතිය, ආගම, භාෂාව, කුලය, ස්ත්රී පුරුෂ භාවය, දේශපාලන මතය, උපන් ස්ථානය හෝ වෙනත් එවැනි හේතු මත පදනම්ව වෙනස් කොට සැළකීම තහනම් වේ.
යම් යම් අවස්ථාවල දී, ශ්රේෂ්ඨාධිකරණයේ නිගමනයන්, අනුමාන කරුණු මත පදනම්ව සාවද්ය ලෙස විශේෂ වාර්තාකරුගේ වාර්තාවේ පිළිබිඹු වී ඇත. තවත් යම් යම් අවස්ථාවල දී, ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථා විධිවිධාන සාවද්ය ලෙස පිළිබිඹු වී ඇති අතර, නිදසුනක් වශයෙන්, ආගමට හරවා ගැනීමේ හා පරිවර්තනය කිරීමේ අයිතිය පිළිබඳ විශේෂ වාර්තාකරුගේ අදහස්, ශ්රේෂ්ඨාධිකරණයේ තීන්දුවල සාවද්ය පිළිබිඹුවකි.
එක්තරා ආගමික ප්රජාවකට අයත් තරුණ තරුණියන් ත්රස්තවාදී ක්රියාවන්හි යෙදෙන තාක් දුරට රැඩිකලීකරනයට යොමු වූ ආකාරය හා මූල හේතු පිළිබඳව ප්රමාණවත් ලෙස සාකච්ඡා කිරීමට මෙම වාර්තාව අපොහොසත් වී ඇති අතර, වින්දිතයින්ගේ පවුලේ සාමාජිකයන් සහ සැකකරුවන් මෙන්ම අනෙකුත් මධ්යස්ථ කණ්ඩායම් ඇතුළු ශ්රී ලාංකික සමාජයේ පුළුල් පරාසයක ආදානයන් ඊට ලැබී නොමැති බව පෙනේ. පූජනීය ස්ථානවලට එරෙහි ප්රහාර සහ ඒවා කෙළෙසීම පිළිබඳ විස්තර කිරීමේ දී, බෞද්ධ පූජනීය ස්ථානවලට එල්ල කළ ප්රහාර හා විනාශ කිරීම් සහ රටේ ඇතැම් ප්රදේශවල බෞද්ධ බැතිමතුන්ට බාධා කළ අවස්ථා පිළිබඳව සඳහන් කිරීමට මෙම වාර්තාව අසමත් වී තිබේ.
අන්තවාදී කොටස් පිළිබඳව සෑම අංශයකින්ම කටයුතු කිරීම, ප්රචණ්ඩත්වයට ගොදුරු වූවන්ට හානි පූරණ ලබා දීමේ කාර්යාලය හරහා වන්දි ගෙවීම සහ අන්තර් ආගමික සභාවක් වැනි යාන්ත්රණ පිහිටුවීම යනාදී, ආගමික සහජීවනය පෝෂණය කිරීම සඳහා රජය සහ නීතිය ක්රියාත්මක කරන ආයතන විසින් ගනු ලැබූ ධනාත්මක ක්රියාමාර්ග පිළිබඳව ප්රමාණවත් ලෙස සළකා බැලීමට මෙම වාර්තාව අසමත් වෙයි. අප්රේල් 21 වැනි දින එල්ල වූ ප්රහාරවලින් අනතුරුව, බෞද්ධයන් හා කිතුනුවන් විසින් මුස්ලිම්වරුන් යාඥාකරන අවස්ථාවල දී ආරක්ෂා කිරීම, හානියට පත් දේපළ අලුත්වැඩියා කිරීම සහ හානියට පත් දේවස්ථාන ආරක්ෂක හමුදා විසින් යථා තත්ත්වයට පත් කිරීම මඟින් පෙන්නුම් කරන ලද පරිදි, සෙසු සියලු ආගම්වල පුරවැසියන් ආරක්ෂා කිරීම හා ඔවුන්ට සහාය වීම සඳහා ශ්රී ලාංකිකයින්ගේ යථා තත්ත්වයට පත්වීමේ හැකියාව හා සහයෝගීතාවය, මෙම වාර්තාවේ පිළිබිඹු වී නොතිබීම අවාසනාවකි. මෙම අභියෝගාත්මක කාල පරිච්ඡේදය තුළ දී මානව හිමිකම් කොමිෂන් සභාව වැනි ශ්රී ලංකාවේ ස්වාධීන ආයතන විසින් ඉටු කරන ලද ප්රශංසනීය කාර්යභාරය කෙරෙහි ද මෙම වාර්තාවේ නිසි අවධානය යොමු වී නොමැත.
“පාසල් විෂය මාලාව මානව හිමිකම් අධ්යාපනය ඇතුළත් වන පරිදි සැලසුම් කළ යුතු” බව මෙම වාර්තාවේ සඳහන් වන අතර, මානව හිමිකම් අධ්යාපනය දැනටමත් පාසල්වල ජාතික විෂය මාලාවේ කොටසකි. විවිධ ප්රජාවන්ගේ සහ ආගම්වල පාසල් ළමුන් අතර මනා අවබෝධයක් ඇති කිරීම සඳහා පාසැල් ඇතුළු විවිධ මට්ටම්වල විෂය සමගාමී වැඩසටහන් සහ ක්රියාකාරකම් සැලසුම් කොට ක්රියාත්මක කෙරෙමින් පවතී.
අදාළ ගැටලු විසඳීමට අවශ්යවන විශ්වසනීය ආයතන, ධාරිතාව සහ නෛතික රාමුව රජය සතුව පවතින බව ශ්රී ලංකා රජය අවධාරණය කරයි. රටේ ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථාවට අනුකූලව එහි සියලු ජනතාවගේ හෘද සාක්ෂියේ හා ආගමේ නිදහස ආරක්ෂා කිරීමට හා ප්රවර්ධනය කිරීමට ශ්රී ලංකාව ඇප කැපවී සිටියි.
මේ සඳහා විශේෂ වාර්තාකරු සහ මෙම කවුන්සිලය සමඟ ඵලදායී හා අර්ථවත් ආකාරයකින් අඛණ්ඩව කටයුතු කිරීමට අපි බලාපොරොත්තු වෙමු.
ස්තුතියි.
---------------------------------
மதம் அல்லது நம்பிக்கைச் சுதந்திரத்திற்கான சிறப்பு அறிக்கையாளரின் இலங்கை விஜயம் சம்பந்தமாக மனித உரிமைகள் பேரவையின் 43 வது அமர்வில் 2020 மார்ச் 02 ஆந் திகதி அவரால் வழங்கப்பட்ட அறிக்கை தொடர்பில் அவருடன் இடம்பெற்ற பேச்சுவார்த்தையிலான இலங்கையின் அறிக்கை
தலைவர் அவர்களே,
மத சுதந்திரம் அல்லது நம்பிக்கையின் சிறப்பு அறிக்கையாளர் திரு அஹ்மத் ஷாஹீத் 2019 ஆகஸ்ட் 15 முதல் 26 ஆகஸ்ட் வரையான காலப்பகுதியில் இலங்கைக்கு விஜயம் செய்ததைத் தொடர்ந்து வெளியிட்ட அறிக்கையைக் கவனத்தில் கொண்ட இலங்கை, இன்று இச்சபையில் இவ்வறிக்கையை வழங்குகிறது (A/HRC/43/48/Add.2). சிறப்பு அறிக்கையாளரின் மேம்பட்ட திருத்தப்படாத அறிக்கையானது, இலங்கையின் கருத்துக்களுக்காக, பெப்ரவரி 28, 2020 காலக்கெடுவுடன் பெப்ரவரி 3, 2020 அன்று, அதாவது, கடந்த வெள்ளிக்கிழமை, இலங்கைக்கு வழங்கப்பட்டது. இது இன்று (திங்கட்கிழமை) ஒரு ஊடாடும் உரையாடலுக்கு வழிவகுத்துள்ளது.
இருப்பினும், மட்டுப்படுத்தப்பட்ட இந்த காலப்பகுதியில் சிறப்பு அறிக்கையாளரின் அறிக்கைக்கு இலங்கை சில பொதுவான அவதானிப்புகளை வழங்கவிரும்புகிறது. வரவிருக்கும் எமது முழுமையான அவதானிப்புக்களும், இந்த அறிக்கையின் ஒரு அங்கமாக பிரசுரிக்கப்படவேண்டுமென நாம் கோரிக்கை விடுக்கின்றோம். சிறப்பு அறிக்கையானது; ஐ.எஸ் பயங்கரவாதிகளால் ஈர்க்கப்பட்ட சில உள்நாட்டுப் பயங்கரவாதக் குழுக்களால் மேற்கொள்ளப்பட்டதும் வழிபாட்டிடங்கள் மற்றும் ஹோட்டல்களில் அப்பாவி மக்களைக் குறிவைத்து, 45 வெளிநாட்டு சுற்றுலாப்பயணிகள் உள்ளிட்ட 258 பேரைப் பலிகொண்டதுமான கொடுமையான தொடர் குண்டுத்தாக்குதல்கள் நடந்தேறிய நான்கே மாதங்களில், 2019 ஆகஸ்ட் இல் தான் இலங்கைக்கு கிடைத்தது. தேசம் எதிர்கொண்ட பல்வேறு சவால்களின் போது, இந்த விஜயம் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டமையானது, ஐ.நா. மனித உரிமை பொறிமுறைகளுடன் திறந்ததும் ஆக்கபூர்வமானதுமான உரையாடல்களைப் பேணுவதென்ற அரசாங்கத்தின் கொள்கையின் வெளிப்பாடாகும்.
இன, மத வேறுபாடுகள் இருந்தபோதிலும் இலங்கை மக்கள் பல நூற்றாண்டுகளாக இணக்கமாக வாழ்ந்து வருகின்றனர், தொடர்ந்தும் வாழ்கின்றனர். ஏறக்குறைய மூன்று தசாப்தங்களாக பிரிவினைவாத பயங்கரவாதத்தின் வேதனையை அனுபவித்த அவர்கள், கடும் போராட்டத்தின் மூலம் வென்ற அமைதியையும் சுதந்திரத்தையும் அனுபவித்து வந்ததுடன், கடந்த தசாப்தத்தில் நல்லிணக்கப் பாதையிலும் தேசிய ஆற்றுப்படுத்தல் முயற்சிகளிலும் இறங்கினர். ஆனபோதிலும், உயிர்த்தெழுந்த ஞாயிறு குண்டுத்தாக்குதல்கள்; உலகளாவிய அச்சுறுத்தலான பயங்கரவாதம்; அடிப்படைவாதம் மற்றும் தீவிரவாதத்தின் ஒரு பொது எதிரியை நாம் எதிர்த்துப் போராடுகிறோம் என்பதை நினைவூட்டியது.
இச்சூழ்நிலையில், சிறப்பு அறிக்கையாளரின் அறிக்கையானது, உயிர்த்தெழுந்த ஞாயிறு தாக்குதல்களைத் தொடர்ந்து சில மாதங்களிலேயே இலங்கையில் மத சுதந்திரம் அல்லது நம்பிக்கைக்கான இடத்தை தீர்மானிக்க முற்பட்டது துரதிர்ஷ்டவசமானது என்று நாங்கள் கருதுகிறோம். இந்த தாக்குதல்களின் அளவு இலங்கையில் ஒரு தேசிய அவசரகால நிலையை ஏற்படுத்தி, அனைத்து சமூகங்களின் பாதுகாப்பு மற்றும் பாதுகாப்பின் நலனுக்காக நாட்டின் பல்வேறு பகுதிகளிலுள்ள பயங்கரவாதக் கூறுகளை அடையாளம் கண்டு மட்டுப்படுத்துவதற்கு அரசாங்கம் உடனடியாக நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டுமென்ற நிலையை ஏற்படுத்திய அதேவேளை, தேசிய பாதுகாப்பு மற்றும் மனித உரிமைகளுக்கு இடையிலான நுட்பமான சமநிலையையும் பேணவேண்டியிருந்தமை நினைவுகூரத்தக்கது. இத் தாக்குதல்களுக்குப் பின்னர், உள்நாட்டு அமைதியின்மையின் எந்தவொரு பழிவாங்கும் செயல்களையும் தடுக்கவும், சட்டம் ஒழுங்கை பராமரிக்கவும், மிக முக்கியமாக அனைத்து மக்களதும், குறிப்பாக முஸ்லீம் சமூகத்தின் பாதுகாப்பையும் உறுதி செய்ய அரசாங்கம் உடனடியாக அனைத்து நடவடிக்கைகளையும் எடுத்தது. நிலைமையைக் கட்டுப்படுத்த உதவிய நாட்டின் சிவில் மற்றும் அரசியல் தலைமையின் ஆக்கபூர்வமான மற்றும் நல்லிணக்க அணுகுமுறைகள் மற்றும் அழைப்புகள் பரவலாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டு பாராட்டப்பட்டன. குறிப்பாக முஸ்லீம் சமூகத்தினர் விசாரணைகள் மற்றும் தேடல் நடவடிக்கைகளில் பாதுகாப்பு நிறுவனங்களுடன் ஒத்துழைப்பதற்குச் செயலூக்கமான நடவடிக்கைகளை எடுத்தனர். கைதான சந்தேக நபர்களுக்குச் சட்டரீதியான பாதுகாப்புகள் வழங்கப்பட்டதுடன் அவர்களின் நிலைமையைக் கண்காணிக்க சுயாதீன நிறுவனங்களுக்கும் அனுமதி வழங்கப்பட்டது. பயங்கரவாத தாக்குதல்கள் நடந்த 3 வாரங்களுக்குப் பின் இடம்பெற்ற குழுவன்முறைச் சம்பவங்கள் இனரீதியாக ஊக்கமளிக்கப்படவில்லை, அவை சட்டத்திற்கு கட்டுப்படாதோரால் மேற்கொள்ளப்பட்டன. சிலரைக் கைது செய்தல் மற்றும் சம்பந்தப்பட்டவர்களை நீதியின் முன் நிறுத்துவதன் மூலம் அரசாங்கம் இக்கும்பல்களைத் திறம்பட கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டுவந்தது. விரைவில் இந்த நாடு சாதாரண நிலைக்குத் திரும்பியதுடன், சகல இலங்கையர்களுக்கும், நாட்டுக்கு வருகை தருபவர்களுக்குமான பாதுகாப்பும் உறுதிப்படுத்தப்பட்டது. சம்பந்தப்பட்ட சட்ட ஏற்பாடுகளையும் மற்றும் தேவையான சட்ட செயற்பாடுகளையும் செயற்படுத்துவதன் மூலம் சட்டமும் ஒழுங்கும் வலுவாக மீள நிறுவப்பட்டது. இதுவிடயத்தில் இலங்கை பாதுகாப்பு படையினரின் உடனடியான, தொழில் ஈடுபாடுள்ள நடவடிக்கையானது குறிப்பாகப் பாராட்டப்பட்டது.
அதனால், சிறப்பு அறிக்கையாளரின் அறிக்கையிலுள்ள; “இலங்கை பாதுகாப்பு படையினர் வன்முறையைத் தடுக்கவோ நிறுத்தவோ செயற்படாது வன்முறைக்கும்பலுடன் ஒத்துழைத்தமை” தொடர்பான “கடுமையான கரிசனங்கள்”, “இந்த வன்முறைக்கெதிரான அதிகாரிகளின் நடவடிக்கையின்மை” மற்றும் “வன்முறைச் செயல்கள் அதிகாரிகளின் மௌனம் மற்றும் செயற்பாடின்மையால் மகிழ்விக்கப்பட்டமை” ஆகிய தவறான குறிப்புக்களை இந்த அரசாங்கம் நிராகரிக்கிறது. சம்பவங்கள் நடந்ததாகக் கூறப்பட்டவுடனேயே அவை முழுமையாக மறுக்கப்பட்டு விளக்கமளிக்கப்பட்ட பின்னரும் கூட, இந்த தவறான சம்பவங்கள் அறிக்கையில் சேர்க்கப்பட்டுள்ளமை வருந்தத்தக்கது. சட்டத்திற்கேற்ப பயங்கரவாத செயல்களைத் தடுக்க குற்றவியல் விசாரணைகள் நடத்தப்பட்ட நிகழ்வுகளை, மதத்தின் அல்லது நம்பிக்கையின் சுதந்திரத்தை மீறும் முயற்சியாகச் சித்தரிக்க இந்த அறிக்கை முயன்றதும் வருந்தத்தக்கது.
ஆடை விதிகள் மீதான கட்டுப்பாடுகள் தொடர்பான குறிப்புகளைப் பொறுத்தவரை, அந்த நேரத்திலிருந்த உடனடியான பாதுகாப்பு அச்சுறுத்தலைக் கருத்தில் கொண்டு, அடையாளத்தை மறைப்பதைத் தடுக்கும் நோக்கில், அவசரகால விதிமுறைகளின் கீழ் சம்பந்தப்பட்ட ஒழுங்குமுறை ஒரு தற்காலிக நடவடிக்கையாகவே இருந்ததென்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
பொதுமக்களின் பாதுகாப்பு, ஒழுங்கு, உடல்நலம், அல்லது ஒழுக்கம் அல்லது மற்றவர்களின் அடிப்படை உரிமைகள் மற்றும் சுதந்திரங்களைப் பாதுகாக்கும் நோக்கத்திற்காக ஒருவரின் மதம் அல்லது நம்பிக்கைகளின் சுதந்திரத்தை சட்டத்தினால் மட்டுப்படுத்துவதற்கு அனுமதிக்கிறது என, சிவில் மற்றும் அரசியல் உரிமைகள் தொடர்பான சர்வதேச ஒப்பந்தத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது என்பதை இக்கழகத்தின் கவனத்திற்கு கொண்டுவர விரும்புகிறோம்.
சிறுபான்மையினரைப் பாதுகாக்க சிவில் மற்றும் அரசியல் உரிமைகள் தொடர்பான சர்வதேச ஒப்பந்த சட்டம் பயன்படுத்தப்படவில்லை, ஆனால் மதம் அல்லது நம்பிக்கையின் சுதந்திரத்தைக் குறைக்கும் ஒரு "அடக்குமுறைச் சாதனமாக" மாறியுள்ளது என்று அறிக்கையில் தவறாக குறிப்பிடப்பட்டிருப்பதை இலங்கை திட்டவட்டமாக நிராகரிக்கிறது. 2007 இல் சிவில் மற்றும் அரசியல் உரிமைகள் தொடர்பான சர்வதேச ஒப்பந்தச் சட்டம் இயற்றப்பட்டதிலிருந்து, இச்சட்டத்தின் கீழ் கைது செய்யப்பட்ட சந்தேகநபர்களில் 90% பேர் பெரும்பான்மையான சிங்கள சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் என்பதை இது தொடர்பில் நாம் சுட்டிக்காட்ட விரும்புகிறோம். பௌத்தமதத்தின் “மேலாதிக்கத்தை” அடிப்படையாகக்கொண்டு மற்ற மதங்களின் மீது பாகுபாடு காட்டுவது பற்றி இவ்வறிக்கையில் கூறப்பட்டுள்ள கருத்துகளைப் பொறுத்தவரையில், அரசியலமைப்பின் 9 வது பிரிவு புத்த சாசனத்தை பாதுகாக்கவும் வளர்க்கவும் அரசுக்கு தேவைப்படுகிறது என்பதையும் அதேநேரம், அந்த அரசியலமைப்பின் கீழ் சகல மதங்களுக்குமான உரிமைகள் வழங்கப்பட்டுள்ளன என்பதையும் நாம் வலியுறுத்த விரும்புகிறோம். இலங்கை அரசியலமைப்பு அல்லது தேசிய சட்டங்களில் எந்தவொரு ஏற்பாடும் மதம் அல்லது பொது வாழ்வின் எந்தவொரு பிரிவிலும் உள்ள நம்பிக்கையின் அடிப்படையில் ஒரு நபரை பாகுபடுத்த அனுமதிக்காது. மாறாக, அரசியலமைப்பின் 12 வது உறுப்புரையானது, இனம், மதம், மொழி, சாதி, பாலினம், அரசியல் கருத்து, பிறந்த இடம் அல்லது அத்தகைய காரணங்களை அடிப்படையாகக் கொண்ட பாகுபாட்டைத் தடை செய்கிறது.
சிறப்பு அறிக்கையாளரின் அறிக்கையில், சில நிகழ்வுகள், உச்சநீதிமன்றத்தின் தீர்மானங்கள் ஊகத்தின் அடிப்படையில் தவறாகப் பிரதிபலிக்கப்பட்டுள்ளன. வேறு சில சந்தர்ப்பங்களில் அரசியலமைப்பு ஏற்பாடுகள் தவறாகப் பிரதிபலிக்கப்பட்டுள்ளன, எடுத்துக்காட்டாக, மதம் மாறுவதற்கான மற்றும் மாற்றப்படுவதற்கான உரிமை குறித்த சிறப்பு அறிக்கையாளரின் கருத்துக்கள் உச்சநீதிமன்ற தீர்மானத்தின் தவறான பிரதிபலிப்பாகும்.
ஒரு குறிப்பிட்ட மதச் சமூகத்தைச் சேர்ந்த இளைஞர்களை பயங்கரவாதச் செயல்களில் ஈடுபடும் அளவிற்கு தீவிரமயமாக்குவதற்கான இயக்கிகள் மற்றும் மூல காரணங்களை இந்த அறிக்கை போதுமான அளவில் விவாதிக்கத் தவறியதுடன், பாதிக்கப்பட்டவர்களின் குடும்ப உறுப்பினர்கள், சந்தேக நபர்கள் மற்றும் நடுநிலையாளர்கள் உள்ளிட்ட, இலங்கை சமூகத்தின் வெவ்வேறு தரப்பினரிடமிருந்த பரந்த அளவிலான உள்ளீடுகளைக் கொண்டிருக்கவில்லை என்பதும் தெரிகிறது. வழிபாட்டுத் தலங்களுக்கு எதிரான தாக்குதல்கள் மற்றும் அவமதிப்பு ஆகியவற்றை விவரிப்பதில், பௌத்த வழிபாட்டுத் தலங்கள் மீதான தாக்குதல்கள், அழித்தல் போன்ற சம்பவங்கள் மற்றும் நாட்டின் சில பகுதிகளில் பௌத்த வழிபாட்டாளர்களைத் தடுத்த நிகழ்வுகள் ஆகியவற்றைக் குறிப்பிட அறிக்கை தவறிவிட்டது.
சகல தரப்பிலுமுள்ள தீவிரவாத அம்சங்களைக் கவனத்தில் கொள்ளுதல், வன்முறையால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு இழப்பீடு வழங்குவதற்கான அலுவலகம் மூலம் இழப்பீடு வழங்குதல், மற்றும் மதங்களுக்கிடையேயான சபைகளை அமைப்பதற்கான பொறிமுறைகளை அமைத்தலுக்கான வழிமுறைகளை அமைத்தல் போன்ற மத நல்லிணக்கத்தை வளர்ப்பதற்காக அரசாங்கமும் சட்ட அமுலாக்க முகவரமைப்புக்களும் மேற்கொண்ட உறுதியான நடவடிக்கைகளில் இந்த அறிக்கை போதுமான அளவில் கவனஞ்செலுத்தவில்லை.
ஏப்ரல் 21 க்குப் பின்னர், அனைத்து மதங்களின் சகல குடிமக்களையும் பாதுகாத்து உதவுவதில் இலங்கையர்களின் எழுச்சி மற்றும் ஒற்றுமையானது; முஸ்லிம்களின் தொழுகையின்போது பௌத்தர்களும் கிறிஸ்தவர்களும் அவர்களைப் பாதுகாத்ததன் மூலம் நிரூபித்துக்காட்டப்பட்டமை, சேதமடைந்த சொத்துக்களை புதுப்பித்தமை மற்றும் சேதமடைந்த தேவாலயங்களை பாதுகாப்பு படையினர் புதுப்பித்தமை ஆகியவை இந்த அறிக்கையில் பிரதிபலிக்கவில்லை என்பதும் துரதிர்ஷ்டவசமானது.
இந்தச் சவாலான காலகட்டத்தில் மனித உரிமைகள் ஆணைக்குழு போன்ற இலங்கையின் சுயாதீன நிறுவனங்களின் பாராட்டுக்குரிய செயற்பாடுகளும் அவற்றிற்கான கவனத்தைப் பெறவில்லை.
"பாடசாலைப் பாடத்திட்டமானது மனித உரிமைகள் கல்வியை உள்ளடக்கியதாக வடிவமைக்கப்பட வேண்டும்" என்று அறிக்கை குறிப்பிடுகிறது, ஆனால் மனித உரிமைகள் கல்வி ஏற்கனவே பாடசாலைகளில் தேசிய பாடத்திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாகவுள்ளது. பல்வேறு சமூகங்கள் மற்றும் மதங்களைச் சேர்ந்த பாடசாலைச் சிறுவர்களிடையே அதிக புரிந்துணர்வை வளர்ப்பதற்காக, பாடசாலைகள் உட்பட பல்வேறு மட்டங்களில் பல இணை பாடத்திட்ட திட்டங்கள் மற்றும் நடவடிக்கைகள் திட்டமிடப்பட்டும் வழங்கப்பட்டும் வருகின்றன.
பிரச்சனைகள் தொடர்பில் கவனஞ்செலுத்துவதற்கான நம்பத்தகுந்த முகவரமைப்புகள், இயலளவு மற்றும் தேவையான சட்டக் கட்டமைப்பை இந்த ஆட்சி கொண்டுள்ளது என்பதை இலங்கை அரசாங்கம் மீண்டும் வலியுறுத்த விரும்புகிறது. நாட்டின் அரசியலமைப்பிற்கேற்ப, அதன் அனைத்து மக்களின் மனசாட்சி மற்றும் மத சுதந்திரத்தைப் பாதுகாக்கவும் ஊக்குவிக்கவும் இலங்கை அர்ப்பணிப்புடன் உள்ளது.
சிறப்பு அறிக்கையாளருடனும் இக்கழகத்துடனும் ஆக்கபூர்வமானதும் அர்த்தமுள்ளதுமான வகையில் இந்த முடிவை நோக்கித் தொடர்ந்தும் ஈடுபடுவதை நாங்கள் எதிர்பார்த்துள்ளோம்.
நன்றி
