Statement made by Hon. Dinesh Gunawardena, Minister of Foreign Relations at the 43rd Session of the Human Rights Council

Statement made by Hon. Dinesh Gunawardena, Minister of Foreign Relations at the 43rd Session of the Human Rights Council

Agenda Item 2 General Debate: Presentation of the written update on the implementation of HRC Resolution 30/1 by the High Commissioner for Human Rights pursuant to HRC resolution 40/1, OHCHR Report on ‘Promoting reconciliation, accountability and human rights in Sri Lanka’ (A/HRC/43/19)

27 February 2020

Statement by Hon. Dinesh Gunawardena, Minister of Foreign Relations, Skills Development, Employment and Labour Relations of Sri Lanka

Madam President,
Madam High Commissioner,
Members of the HRC and Delegates to the 43rd Session of HRC,
Ladies and gentlemen,

As this Council deliberates on the written update presented by the High Commissioner on progress regarding the implementation of HRC Resolution 30/1, I wish to reiterate that Sri Lanka remains committed to engaging with the High Commissioner and her Office in achieving sustainable development, peace and reconciliation, within the national framework overwhelmingly approved by the people of Sri Lanka during the Presidential Election last November, where President Gotabaya Rajapaksa was elected with an overwhelming majority.

Yesterday, the Government of Sri Lanka, at the High Level Segment made clear it's position with regard to HRC Resolution 30/1, particularly, its decision to withdraw from co-sponsorship of Resolution 40/1 of March 2019, which also incorporates and builds on preceding Resolutions 30/1 of October 2015 and 34/1 of March 2017.

Notwithstanding withdrawing from co-sponsorship of this Resolution, we emphasised our commitment to achieving accountability and human rights within the framework of our Constitution, towards sustainable peace and reconciliation - through the appointment of a domestic Commission of Inquiry, by implementing policies rooted in the Government’s commitments to operationalise the Sustainable Development Goals (SDGs), and by continuing to work with the assistance of the UN and its agencies.

To those who have expressed disappointment on Sri Lanka’s decision to withdraw from co-sponsorship of Resolution 40/1, despite the Government’s re-assurance to this Council of our commitment to achieving the goals set on accountability and human rights, towards sustainable peace and reconciliation, it is clear that they are privileging a superficial facade which has failed to deliver for four and half years, over the genuine possibility of reconciliation, underpinned by a people’s mandate.

In keeping with our consistent policy of continued engagement with the Human Rights Council, Sri Lanka wishes to respond to the current Report of the High Commissioner and engage in a constructive discussion with this august assembly today, with the sincere hope that this Council would recognize the realities on the ground.

We do so conscious of the fact that, of the period of 1 year since the adoption of Resolution 40/1, and 4 ½ years since the adoption of the initial Resolution 30/1, our government has been in power for only a little over 100 days out of the said period.

I wish to recall that, during the 40th Session of this Council, almost one year ago, the Government of Sri Lanka (GoSL) was represented by a  delegation headed by my predecessor, the former Minister of Foreign Affairs, who, in Sri Lanka’s statement, explained at length the constitutional, legal and socio-political challenges involved in ‘fully implementing’ HRC Resolution 30/1. In this context, we consider that the High Commissioner’s insistence in the current Report on the “full implementation” of the demands made on Sri Lanka in Resolution 30/1 indicates that the OHCHR fails to recognise the rational and legitimate concerns voiced by States that are seeking, in good faith, to address issues.

As highlighted before this Council on several occasions, Sri Lanka has consistently refuted the credibility of the false and unsubstantiated allegations leveled against Lieutenant General Shavendra Silva, the present Commander of Sri Lanka Army and Actg. Chief of Defence Staff (CDS). Sri Lanka considers that the continued arbitrary accusations made against Lt. Gen. Silva in OHCHR Reports and other statements made in this Council and unilateral actions by certain countries, are unacceptable and a violation of the principles of natural justice. We also stress that there are no proven allegations against individuals on war crimes or crimes against humanity in the OISL report or in any subsequent official document. It is an injustice to deprive any serving or retired officer of the Sri Lankan security forces or the police of their due rights.

With regard to alleged “intimidating visits”, “surveillance”, complaints of harassment” and “reprisals” referred to in the High Commissioner’s Report, The Government has already publicly refuted these allegations, and is committed to protecting and promoting freedom of expression and civil society space, and ensure that complaints received on alleged attacks against journalists, human rights defenders and civil society are investigated and prosecuted.

With respect to references in the report to the Thirteenth Amendment to the Constitution that established Provincial Councils, it must be noted that, soon after the end of the conflict, the citizens in the Northern Province were able to use their franchise at a Provincial Council election after a lapse of 25 years. However, the near two year delay in holding Provincial Council elections in any part of the country, by the previous Government which co-sponsored Resolution 30/1, with the active support of Members of Parliament representing the North and East, has hampered the operationalization of devolution of power as mandated by the constitution of Sri Lanka. The new Government, is committed to holding the Provincial Council elections at the earliest possible opportunity, upon suitable amendments being made to the requirements that are needed to conduct the provincial council elections in terms of the law.

We wish to reiterate to the Council Sri Lanka’s commitment expressed during the High-Level Segment to achieve sustainable peace through an inclusive, domestically designed and executed reconciliation and accountability process.

The existing reconciliation mechanisms established by an Act of Parliament such as the Office on Mission Persons (OMP) and the Office of Reparations (OR) will be continued, with appropriate adaptation in line with Government policy framework. With regard to the issues on missing persons, steps would be taken, after necessary investigations, to issue death certificates or certificates of absence, while also providing livelihood and other assistance to affected families;

A Commission of Inquiry (COI), headed by a Justice of the Supreme Court, will be appointed to review the reports of previous Sri Lankan COIs which investigated alleged violations of Human Rights and International Humanitarian Law (IHL), to assess the status of implementation of their recommendations, and to propose deliverable measures to implement them keeping in line with the new Government’s policy;

National law enforcement systems will continue to investigate and prosecute cases on all allegations of torture and other human rights violations that are currently before the judicial processes.

We hope the Council would appreciate this approach of focusing on deliverable measures of reconciliation that are in line with the interest of Sri Lanka and its people, instead of the practice of taking on a host of undeliverable commitments with the intention of never implementing them.

Within the above parameters, we look forward to continuing our engagement with the Office of the UN High Commissioner for Human Rights, UN Human Rights mechanisms and procedures, and to continue to work in close cooperation with the international community through capacity building and technical assistance in mutually agreed areas, in keeping with domestic priorities and policies.

Thank you.

---------------------------------------------

පොදු විවාදය - න්‍යාය පත්‍ර විෂය අංක: 2 – මානව හිමිකම් කවුන්සිලයේ 40/1 යෝජනා සම්මුතියට අනුව, මානව හිමිකම් පිළිබඳ මහ කොමසාරිස්වරිය විසින් 30/1 යෝජනාව ක්‍රියාත්මක කිරීම පිළිබඳ ලිඛිත කරුණු ඉදිරිපත් කිරීම: ‘ශ්‍රී ලංකාවේ සංහිඳියාව, වගවීම සහ මානව හිමිකම් ප්‍රවර්ධනය කිරීම’ පිළිබඳ එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් මහ කොමසාරිස් කාර්යාලයේ ශ්‍රී ලංකාව පිළිබඳ විමර්ශන කාර්යාලයේ වාර්තාව (A/HRC/43)/19)

2020 පෙබරවාරි මස 27 වැනි දින

ශ්‍රී ලංකාවේ විදේශ සබඳතා, නිපුණතා සංවර්ධන, රැකියා සහ කම්කරු සබඳතා අමාත්‍ය, ගරු දිනේෂ් ගුණවර්ධන මැතිතුමාගේ ප්‍රකාශය

 

සභාපතිතුමියනි,

මහ කොමසාරිස්තුමියනි,

මානව හිමිකම් කවුන්සිලයේ සාමාජිකයින් සහ මානව හිමිකම් කවුන්සිලයේ 43 වන සැසි වාරයට සහභාගී වූ නියෝජිතවරුනි,

නෝනාවරුනි, මහත්වරුනි,

 

මානව හිමිකම් කවුන්සිලයේ 30/1 යෝජනා සම්මුතිය ක්‍රියාත්මක කිරීමේ ප්‍රගතිය සම්බන්ධයෙන්, මහ කොමසාරිස්තුමිය විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද ලිඛිත කරුණු ඉදිරිපත් කිරීම මෙම සභාව විසින් සමාලෝචනයට භාජනය කරනු ලබන මෙම අවස්ථාවේදී, ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මැතිතුමා අතිමහත් බහුතරයකින් ජයග්‍රහණය කරන ලද, පසුගිය නොවැම්බර් මාසයේදී පැවැත්වූ ජනාධිපතිවරණයේ දී ජනතාව ලබා දුන් ප්‍රශස්ත ජනවරමින් අනුමත කරන ලද ජාතික ක්‍රියාකාරිත්ව රාමුව තුළ, තිරසාර සංවර්ධනය, සාමය සහ සංහිඳියාව සාක්ෂාත්කර ගැනීම සඳහා මහ කොමසාරිස්තුමිය සහ ඇයගේ කාර්යාලය හා සමඟ කටයුතු කිරීම පිණිස ශ්‍රී ලංකාව ඇපකැපවී සිටින බව අවධාරණය කරනු කැමැත්තෙමි.

මානව හිමිකම් කවුන්සිල යෝජනා සම්මුති 30/1 පිළිබඳ ස්වකීය ස්ථාවරය, විශේෂයෙන්ම 2015 ඔක්තෝබර් මස 30/1 හා 2017 මාර්තු මස 34/1 යන පූර්වගාමී යෝජනා සම්මුති ඇතුළත් කර සකස් කරන ලද ‘ශ්‍රී ලංකාවේ සංහිඳියාව, වගවීම සහ මානව හිමිකම් ප්‍රවර්ධනය කිරීම’ පිළිබඳ 40/1 යෝජනා සම්මුතියේ සම අනුග්‍රාහකත්වයෙන් ඉවත්වීමේ ස්වකීය තීරණය පිළිබඳව ශ්‍රී ලංකා රජය විසින් ඊයේ පැවැති ඉහළ මට්ටමේ රැස්වීමේ දී පැහැදිලි කරන ලදී.

මෙම යෝජනාවේ සම අනුග්‍රාහකත්වයෙන් ඉවත් වුවද, දේශීය විමර්ශන කොමිෂන් සභාවක් පත් කිරීම, රජයේ කැපවීම තුළ මුල්බැසගත් ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාත්මක කිරීම, තිරසාර සංවර්ධන අරමුණු (SDGs) ක්‍රියාත්මක කිරීමට කැපවීම සහ එක්සත් ජාතීන්ගේ සහ එහි නියෝජිතායතනවල සහාය ඇතිව අඛණ්ඩව කටයුතු කිරීම තුළින්, අපගේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ රාමුව තුළ, තිරසාර සාමය හා සංහිඳියාව සඳහා වගවීම සහ මානව හිමිකම් සාක්ෂාත් කර ගැනීම සඳහා වන අපගේ කැපවීම අවධාරණය කළෙමු.

තිරසාර සාමය හා සංහිඳියාව උදෙසා වගවීම හා මානව අයිතිවාසිකම් මත පදනම්වූ ඉලක්ක සාක්ෂාත්කර ගැනීමට ඇති කැපවීම රජය විසින් මෙම කවුන්සිලය වෙත තහවුරු කර තිබියදීත්, 40/1 යෝජනාවේ සම අනුග්‍රාහකත්වයෙන් ඉවත් වීමට ශ්‍රී ලංකාව ගත් තීරණය පිළිබඳව අපේක්ෂාභංගත්වය පළ කර ඇති පාර්ශ්වයන්, තිරසාර සාමය හා සංහිඳියාව සඳහා ජන වරමකින් තහවුරු වූ අව්‍යාජ හැකියාවකට වඩා, වසර හතරහමාරක් තිස්සේ ප්‍රතිඵල ලබා දීමට අපොහොසත් වූ මතුපිට මුහුණුවරකට ඔවුන් ගෞරවය ලබා දී ඇති බව පැහැදිලිය.

මෙම මූලික යථාර්ථයන් මානව අයිතිවාසිකම් කවුන්සිලය විසින් අවබෝධ කර ගනු ඇත යන අංවක අපේක්ෂාව ඇතිව, මානව හිමිකම් කවුන්සිලය සමඟ අඛණ්ඩව කටයුතු කිරීමේ අපගේ ස්ථාවර ප්‍රතිපත්තියට අනුකූලව, අද දින වර්තමාන මහ කොමසාරිස්වරයාගේ වාර්තාවට ප්‍රතිචාර දැක්වීමටත්, මෙම උත්තරීතර සභාව සමඟ ඵලදායී සාකච්ඡාවක නිරත වීමටත් ශ්‍රී ලංකාව අපේක්ෂා කරන්නීය.

40/1 යෝජනා සම්මුතියට අනුගතවීමෙන් 1 වසරකට පසු සහ මූලක 30/1 යෝජනා සම්මුතියට සම අනුග්‍රාහකත්වය දැක්වීමෙන් වසර හතර හමාරකට පසු අප එසේ කරනුයේ, එකී කාල පරිච්ඡේදය තුළ අපගේ රජය බලයේ රැඳී සිට ඇත්තේ දින 100 කට මඳක් වැඩි කාල පරාසයක දී බව ද සිහියේ තබාගනිමිනි.

මීට වසරකට පමණ පෙර මෙම කවුන්සිලයේ 40 වැනි සැසිවාරයේ දී, ශ්‍රී ලංකා රජය නියෝජනය කළ මගේ පූර්වගාමියා වූ හිටපු විදේශ කටයුතු අමාත්‍යවරයාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් යුත් දූත පිරිසක් විසින්, මානව හිමිකම් කවුන්සිලයේ 30/1 යෝජනා සම්මුතිය ‘පූර්ණ වශයෙන් ක්‍රියාත්මක කිරීම’ හා සම්බන්ධ ව්‍යවස්ථාමය, නෛතික හා සමාජ-දේශපාලනික අභියෝග පිළිබඳව දීර්ඝ වශයෙන් පැහැදිලි කරන ලදී. මෙම සන්දර්භය තුළ, 30/1 යෝජනා සම්මුතියෙන් ශ්‍රී ලංකාව සඳහා කරන ලද ඉල්ලීම් ‘පූර්ණ වශයෙන් ක්‍රියාත්මක කිරීම’ පිළිබඳව මහ කොමසාරිස්වරිය විසින් වත්මන් වාර්තාවේ අවධාරණය කිරීමෙන් පෙනී යන්නේ, ගැටළු විසඳා ගැනීම පිණිස ඒ ඒ රාජ්‍යයන් විසින් සද්භාවයෙන් ඉදිරිපත් කරනු ලබන තාර්කික හා නීත්‍යානුකූල උනන්දුව හඳුණා ගැනීමට මානව හිමිකම් මහ කොමසාරිස් කාර්යාලය අසමත්වීම පෙන්නුම් කිරීමක් ලෙස අපි සළකමු.

මෙම කවුන්සිලය ඉදිරියේ අවස්ථා කිහිපයක දී අවධාරණය ඇති පරිදි, ශ්‍රී ලංකාවේ වර්තමාන හමුදාපති හා වැඩබලන ආරක්ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානී (CDS) ලුතිනන් ජනරාල් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා මහතාට එරෙහිව එල්ල කොට ඇති අසත්‍ය හා සනාථ නොකළ චෝදනාවල විශ්වසනීයත්වය ශ්‍රී ලංකාව නිරන්තරයෙන් ප්‍රතික්ෂේප කර තිබේ. එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් මහ කොමසාරිස් කාර්යාලයේ ශ්‍රී ලංකාව පිළිබඳ විමර්ශන කාර්යාලයේ වාර්තාවල ලුතිනන් ජනරාල් සිල්වා මහතාට එරෙහිව දිගින් දිගටම එල්ල කරන ලද අත්තනෝමතික චෝදනා සහ මෙම කවුන්සිලයේ කරන ලද වෙනත් ප්‍රකාශ සහ ඇතැම් රටවල ඒකපාර්ශ්වික ක්‍රියාමාර්ග පිළිගත නොහැකි බවත් එය ස්වාභාවික යුක්තියේ මූලධර්ම උල්ලංඝනය කිරීමක් බවත් ශ්‍රී ලංකාව සලකයි. එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් මහ කොමසාරිස් කාර්යාලයේ ශ්‍රී ලංකාව පිළිබඳ විමර්ශන කාර්යාලයේ වාර්තාවේ හෝ ඉන් පසුව ඇති නිල ලේඛනයක යුද අපරාධ හෝ මනුෂ්‍යත්වයට එරෙහි අපරාධ සම්බන්ධයෙන් පුද්ගලයන්ට එරෙහිව සනාථ කරන ලද චෝදනා නොමැති බව අපි අවධාරණය කරන්නෙමු. ශ්‍රී ලාංකික ආරක්ෂක හමුදාවල හෝ පොලීසියේ සේවය කරන හෝ විශ්‍රාමික නිලධාරියෙකුගේ අයිතිවාසිකම් අහිමි කිරීම අසාධාරණයකි.

මහ කොමසාරිස්වරියගේ වාර්තාවේ සඳහන් “බිය ගැන්වීමේ චාරිකා”, “සෝදිසි කිරීම්”, “හිරිහැර කිරීම් පිළිබඳ පැමිණිලි” සහ “පළිගැනීම්” සම්බන්ධයෙන් ගත් කල, රජය මේ වන විටත් මෙම චෝදනා ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රතික්ෂේප කර ඇති අතර, අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමේ නිදහස සහ සිවිල් සමාජ අවකාශය ආරක්ෂා කිරීමට හා ප්‍රවර්ධනය කිරීමට ඇපකැප වී සිටින අතර, මාධ්‍යවේදීන්ට, මානව හිමිකම් ආරක්ෂා කරන්නන්ට සහ සිවිල් සමාජයට එල්ලවන ප්‍රහාර සම්බන්ධයෙන් ලැබෙන පැමිණිලි විමර්ශනය කොට නඩු පැවරීමට කටයුතු කරයි.

පළාත් සභා පිහිටුවන ලද ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ දහතුන්වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය පිළිබඳව මෙම වාර්තාවේ සඳහන් කරුණු සම්බන්ධයෙන් ගත් කල, ගැටුම අවසන් වූ විගස, අවුරුදු 25 ක ප්‍රමාදයකින් පසුව උතුරු පළාතේ පුරවැසියන්ට පළාත් සභා මැතිවරණයක දී තම ඡන්ද බලය භාවිතා කිරීමට හැකි වූ බව සැලකිල්ලට ගත යුතුය. කෙසේ වෙතත්, 30/1 යෝජනාවට සම අනුග්‍රහය දැක්වූ පසුගිය රජය විසින්, උතුරු හා නැගෙනහිර නියෝජනය කරන පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ගේ ක්‍රියාකාරී සහයෝගය ඇතිව රටේ ඕනෑම ප්‍රදේශයක පළාත් සභා මැතිවරණය පැවැත්වීමට ආසන්න වශයෙන් දෙවසරක් ප්‍රමාද කිරීම, ශ්‍රී ලංකා ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් නියම කර ඇති පරිදි බලය බෙදා හැරීම ක්‍රියාත්මක වීමට බාධාවක් වී තිබේ. නීතියට අනුව පළාත් සභා මැතිවරණය පැවැත්වීම සඳහා වන අවශ්‍යතාවන්ට ගැලපෙන පරිදි අවශ්‍ය සංශෝධන සිදුකරමින් හැකි ඉක්මනින් පළාත් සභා මැතිවරණය පැවැත්වීමට නව රජය කැපවී සිටී.

සියල්ල ඇතුළත්, දේශීයව සැලසුම් කරන ලද සහ ක්‍රියාත්මක කරන ලද ප්‍රතිසන්ධාන සහ වගවීමේ ක්‍රියාවලියක් තුළින් තිරසාර සාමය ළඟා කර ගැනීම සඳහා ඉහළ මට්ටමේ රැස්වීමේ දී ප්‍රකාශිත ශ්‍රී ලංකාවේ කැපවීම මෙම කවුන්සිලය වෙත අවධාරණය කිරීමට අපි කැමැත්තෙමු.

පාර්ලිමේන්තු අනපනත්  මගින් ස්ථාපිතව දැනට පවතින අතුරුදහන්වූවන් පිළිබඳ කාර්යාලය සහ හානිපූර්ණ කාර්යාලය වැනි සංහිඳියා යාන්ත්‍රණ, රජයේ ප්‍රතිපත්ති කාර්ය රාමුව ප්‍රකාර යෝග්‍ය අනුවර්තනයන් සහිතව අඛණ්ඩව ක්‍රියාත්මක කෙරෙනු ඇත;   අතුරුදහන් වූවන් පිළිබඳ ගැටළු සම්බන්ධයෙන්, අවශ්‍ය  විමර්ශනවලින් අනතුරුව, මරණ සහතික හෝ අතුරුදන් වීමේ සහතික නිකුත් කිරීමට සහ පීඩාවට පත් පවුල් සඳහා ජීවනෝපාය හා වෙනත් ආධාර ලබා දීමට පියවර ගනු ලැබේ;

මානව අයිතිවාසිකම හා ජාත්‍යන්තර මානුෂීය නීති උල්ලංඝනයනට අදාලව ලද පැමිණිළි විමර්ෂනය කරන ලද මුල් විමර්ෂණ කොමිෂන් සභා වාර්තා සමාලොචනයට භාජනය කිරීම පිණිස ශ්‍රෙෂ්ඨාධිකරණ  විනිසුරුවරයෙකුගේ සභාපතිත්වයෙන් යුත්  විමර්ෂණ කොමිෂන් සභාවක් පත් කෙරෙනු ඇත.  එකී කොමිෂන් සභාවල නිර්දේශ ක්‍රියාත්මක කිරීමේ තත්ත්වය තක්සේරු කිරීමට හා නව රජයේ ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාර එකී නිර්දේශ ක්‍රියාත්මක කිරීමට යෝග්‍ය පියවර යෝජනා කිරීමද එමගින් සිදු වනු ඇත.

මානව හිමිකම් සහ ජාත්‍යන්තර මානුෂීය නීතිය උල්ලංඝනය කිරීම් සම්බන්ධයෙන් විමර්ශනය කළ මුල් ශ්‍රී ලාංකික විමර්ශන කොමිෂන් සභා වාර්තා සමාලෝචනය කිරීමට, එකී කොමිෂන් සභාවල නිර්දේශ ක්‍රියාත්මක කිරීමේ තත්ත්වය තක්සේරු කිරීමට හා නව රජයේ ප්‍රතිපත්තියට අනුකූලව ඒවා ක්‍රියාත්මක කිරීමට යෝග්‍ය පියවර යෝජනා කිරීම සඳහා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරුවරයෙකුගේ ප්‍රධානත්වයෙන් යුත් විමර්ශන කොමිෂන් සභාවක් පත් කරනු ලැබේ;

දැනට අධිකරණය ඉදිරියේ පවත්නා, වධහිංසා පැමිණවීමේ චෝදනා සහ අනෙකුත් මානව අයිතිවාසිකම් උල්ලංඝනයන් විමර්ශනය කර, නීති මගින් කටයුතු කිරීම පිණිස පවත්නා ජාතික බලාත්මක කිරීමේ ක්‍රමවේදයන් අඛණ්ඩව ක්‍රියාත්මක වනු ඇත.

කිසිදා ක්‍රියාත්මක නොකිරීමේ අදහසින් යුතුව ඉටු කළ නොහැකි බැඳීම් ඇතිකර ගැනීමේ පිළිවෙත වෙනුවට, ශ්‍රී ලංකාවේ සහ එහි ජනතාවගේ අවශ්‍යතාවන්ට අනුකූල වන සාක්ෂාත් කරගත හැකි සංහිඳියා පියවර කෙරෙහි අවධානය යොමු කිරීමේ මෙම ප්‍රවේශය, මෙම කවුන්සිලය විසින් අගය කරනු ඇතැයි අපි අපේක්ෂා කරමු.

ඉහත පරාමිතීන් තුළ, එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් පිළිබඳ මහ කොමසාරිස් කාර්යාලය, එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් යාන්ත්‍රණයන් හා ක්‍රියා පටිපාටි සමඟ අඛණ්ඩව කටයුතු කිරීමටත්, දේශීය ප්‍රමුඛතා සහ ප්‍රතිපත්ති වලට අනුකූලව එකඟ වූ ක්ෂේත්‍රවල දී අන්‍යෝන්‍ය වශයෙන් ධාරිතා වර්ධනය හා තාක්ෂණික සහාය තුළින් ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාව සමඟ සමීප සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීමටත් අපි අපේක්ෂා කරමු.

ස්තුතියි.

-------------------------------------------

நிகழ்ச்சி நிரல் விடயம் 2 - பொது விவாதம்: மனித உரிமைகள் பேரவையின் தீர்மானம் 40/1, 'இலங்கையில் நல்லிணக்கம், பொறுப்புக்கூறல் மற்றும் மனித உரிமைகளை ஊக்குவித்தல்' குறித்த மனித உரிமைகள் ஆணையாளர் அலுவலகத்தின் அறிக்கைக்கு அமைவான மனித உரிமைகள் பேரவையின் தீர்மானம் 30/1 நடைமுறைப்படுத்துவது குறித்த எழுத்துமூலமான புதுப்பித்த தகவல்களை மனித உரிமைகள் ஆணையாளர் வழங்குதல் (A/HRC/43/19)

 27 பெப்ரவரி 2020

இலங்கையின் வெளிநாட்டு உறவுகள், திறன் அபிவிருத்தி, வேலைவாய்ப்பு மற்றும் தொழிலாளர் உறவுகள் அமைச்சர் கௌரவ தினேஷ் குணவர்தனவின் அறிக்கை

தலைவர் அவர்களே,

உயர்ஸ்தானிகர் அவர்களே,

மனித உரிமைகள் பேரவையின் உறுப்பினர்களே மற்றும் மனித உரிமைகள் பேரவையின் 43 வது அமர்வுக்கான பிரதிநிதிகளே,

கனவான்களே மற்றும் சீமாட்டிகளே,

 

மனித உரிமைகள் பேரவையின் தீர்மானம் 30/1 ஐ நடைமுறைப்படுத்துவது தொடர்பான முன்னடைவுகள் குறித்த உயர்ஸ்தானிகர் முன்வைத்த எழுத்துமூலமான புதுப்பித்த தகவல்கள் தொடர்பில் இந்த சபை ஆழ்ந்து ஆராய்வதனால், ஜனாதிபதி கோட்டாபய ராஜபக்ஷ பெரும்பான்மையுடன் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட, கடந்த நவம்பரில் நடைபெற்ற ஜனாதிபதித் தேர்தலின் போது இலங்கை மக்களால் பெருமளவில் அங்கீகரிக்கப்பட்ட தேசிய கட்டமைப்பிற்கு உட்பட்ட வகையில், நிலையான அபிவிருத்தி, அமைதி மற்றும் நல்லிணக்கத்தை அடைவதற்காக உயர்ஸ்தானிகர் மற்றும் அவரது அலுவலகத்துடன் இணைந்து ஈடுபடுவதற்கு இலங்கை உறுதியாக உள்ளது என்பதை மீண்டும் வலியுறுத்த விரும்புகின்றேன்.

நேற்று இடம்பெற்ற உயர் மட்ட அமர்வில், மனித உரிமைகள் பேரவையின் 30/1 தீர்மானம் குறித்த தனது நிலைப்பாட்டை, குறிப்பாக 2015 அக்டோபர் மாதத்தில் மேற்கொள்ளப்பட்ட 30/1 மற்றும் 2017 மார்ச் மாதத்தில் மேற்கொள்ளப்பட்ட 34/1 ஆகிய முந்தைய தீர்மானங்களைத் தொடர்ந்து மேற்கொள்ளப்பட்ட மனித உரிமைகள் பேரவையின் 40/1 தீர்மானத்திற்கு வழங்கிய இணை அனுசரணையிலிருந்து விலகுவதற்கான தனது தீர்மானத்தை இலங்கை அரசாங்கம் தெளிவுபடுத்தியது.

இந்தத் தீர்மானத்தின் இணை அனுசரணையிலிருந்து விலகியிருந்தாலும், எமது அரசியலமைப்பின் கட்டமைப்பிற்கு உட்பட்ட வகையில், உள்நாட்டு விசாரணை ஆணைக்குழுவை நியமிப்பதன் மூலமாகவும், நிலையான அபிவிருத்தி இலக்குகளை செயற்படுத்துவதற்கான அரசாங்கத்தின் வேரூன்றிய கொள்கைகளை நடைமுறைப்படுத்துவதன் மூலமாகவும் மற்றும் ஐ.நா. மற்றும் அதன் முகவரமைப்புக்களின் உதவியுடன் தொடர்ந்தும் பணியாற்றுவதன் மூலமாகவும், நிலையான அமைதி மற்றும் நல்லிணக்கத்தை நோக்கிய, பொறுப்புணர்வு மற்றும் மனித உரிமைகளை அடைவதற்கான எமது உறுதிப்பாட்டை நாங்கள் வலியுறுத்தினோம்.

தீர்மானம் 40/1 இன் இணை அனுசரணையிலிருந்து விலகுவதற்கான இலங்கையின் தீர்மானம் தொடர்பில் அதிருப்தியை வெளிப்படுத்தியவர்கள், பொறுப்புக்கூறல் மற்றும் மனித உரிமைகள் ஆகியவற்றில் நிர்ணயிக்கப்பட்ட இலக்குகளை அடைவதற்கான எமது உறுதிப்பாட்டினை இந்த சபைக்கு அரசாங்கம் மீண்டும் உறுதியளித்த போதிலும், நிலையான சமாதானம் மற்றும் நல்லிணக்கத்தை நோக்கி, மக்களின் ஆணையினால் ஏற்படுத்தப்பட்டுள்ள நல்லிணக்கத்தின் உண்மையான சாத்தியப்பாடுகளுக்குப் புறம்பாக, நான்கரை ஆண்டுகளாக வழங்கத் தவறிய ஒரு மேலோட்டமான போலியான தோற்றப்பாட்டில் அவர்கள் திளைத்திருக்கின்றார்கள் என்பது தெளிவாகின்றது.

மனித உரிமைகள் பேரவையுடன் தொடர்ந்தும் ஈடுபடுவதற்கான எமது நிலையான கொள்கையின் பிரகாரம், எமது தீர்மானத்திற்கான காரணிகளை இந்தச் சபை அங்கீகரிக்கும் என்ற உண்மையான நம்பிக்கையுடன், உயர்ஸ்தானிகரின் தற்போதைய அறிக்கைக்கு பதிலளிக்கவும், இந்த சபையுடன் ஆக்கபூர்வமான கலந்துரையாடல்களில் ஈடுபடவும் இலங்கை விரும்புகின்றது.

தீர்மானம் 40/1 ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டதிலிருந்து 1 ஆண்டு காலப்பகுதியிலும், ஆரம்பத் தீர்மானமான 30/1 ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டதிலிருந்து 4 ½ ஆண்டு காலப்பகுதியிலும், எமது அரசாங்கம் 100 நாட்கள் கொண்ட சிறிய காலப்பகுதியில் மாத்திரமே ஆட்சியில் இருந்தது என்பதனை நாங்கள் அறிகின்றோம்.

ஏறக்குறைய ஒரு வருடத்திற்கு முன்னர் இடம்பெற்ற இந்த சபையின் 40 வது அமர்வின் போது, இலங்கை அரசாங்கம் எனது முன்னோடியான முன்னாள் வெளிவிவகார அமைச்சரினால் தலைமை தாங்கப்பட்ட தூதுக்குழுவினால் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்பட்டதுடன், இலங்கையின் அப்போதைய அறிக்கையில், மனித உரிமைகள் பேரவையின் தீர்மானம் 30/1 ஐ 'முழுமையாக செயற்படுத்துவதில்' உள்ள அரசியலமைப்பு, சட்ட மற்றும் சமூக - அரசியல் சவால்கள் குறித்து அவர் விரிவாக விளக்கியிருந்தார். இந்த சூழலில், தீர்மானம் 30/1 இல் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள கோரிக்கைகளை 'முழுமையாக செயற்படுத்துதல்' குறித்து உயர்ஸ்தானிகர் தனது தற்போதைய அறிக்கையில் வலியுறுத்துவதானது, நல்லெண்ணத்துடன், பிரச்சினைகளைத் தீர்ப்பதற்காக அரசுகள் கொடுக்கும் குரல்களின் உண்மை மற்றும் சட்டபூர்வமான கருத்துக்களை மனித உரிமைகள் ஆணையாளர் அலுவலகம் அங்கீகரிக்கத் தவறியமையை குறித்து நிற்கின்றது.

இந்த சபைக்கு முன் பல சந்தர்ப்பங்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளபடி, இலங்கை இராணுவத்தின் தற்போதைய தளபதியும், பாதுகாப்புப் படையின் பதில் தலைவருமான லெப்டினன்ட் ஜெனரல் ஷவேந்திர சில்வா மீது சுமத்தப்பட்ட தவறான மற்றும் ஆதாரமற்ற குற்றச்சாட்டுக்களின் நம்பகத்தன்மையை இலங்கை தொடர்ந்தும் மறுத்து வருகின்றது. மனித உரிமைகள் ஆணையாளர் அலுவலகத்தின் அறிக்கைகள் மற்றும் இந்த சபையில் மேற்கொள்ளப்பட்டுள்ள ஏனைய அறிக்கைகளில் லெப்டினன்ட் ஜெனரல் சில்வா மீது தொடர்ந்தும் கூறப்படும் தன்னிச்சையான குற்றச்சாட்டுக்கள் மற்றும் சில நாடுகளின் ஒருதலைப்பட்ச நடவடிக்கைகள் ஆகியவை ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதவை என்றும், இயற்கை நீதிக்கான கொள்கைகளை மீறுவதாகவும் இலங்கை கருதுகின்றது. இலங்கை தொடர்பான மனித உரிமைகள் ஆணையாளர் அலுவலகத்தின் அறிக்கையிலோ அல்லது அதனைத் தொடர்ந்த எந்தவொரு உத்தியோகபூர்வ ஆவணத்திலோ போர்க்குற்றங்கள் அல்லது மனிதகுலத்திற்கு எதிரான குற்றங்கள் குறித்து தனிநபர்கள் மீது நிரூபிக்கப்பட்ட குற்றச்சாட்டுகள் எதுவும் இல்லை என்பதையும் நாங்கள் வலியுறுத்துகின்றோம். தற்போது சேவையிலிருக்கும் அல்லது ஓய்வுபெற்ற இலங்கை பாதுகாப்புப் படையின் எந்தவொரு அதிகாரியினதும் அல்லது பொலிஸ் அதிகாரியினதும் உரிமைகளை பறிப்பது அநீதியானதாகும்.

உயர்ஸ்தானிகரின் அறிக்கையில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள 'அச்சுறுத்தும் விஜயங்கள்', 'கண்காணிப்பு', 'துன்புறுத்தல் முறைப்பாடுகள்' மற்றும் 'பழிவாங்கல்கள்' தொடர்பான குற்றச்சாட்டுக்களை அரசாங்கம் ஏற்கனவே பகிரங்கமாக மறுத்துள்ளதுடன், கருத்துச் சுதந்திரம் மற்றும் சிவில் சமூகத்தினரின் இடைவெளியை பாதுகாக்கவும், ஊக்குவிக்கவும், மற்றும் ஊடகவியலாளர்கள், மனித உரிமைகளை பாதுகாப்பவர்கள் மற்றும் சிவில் சமூகத்திற்கு எதிரான தாக்குதல்கள் குறித்து பெறப்படும் முறைப்பாடுகளை விசாரணை செய்து வழக்குத் தொடர்வதனை உறுதிப்படுத்தவும் உறுதிபூண்டுள்ளது.

மாகாண சபைகளை நிறுவிய அரசியலமைப்பின் பதின்மூன்றாவது திருத்தத்திற்கான அறிக்கையில் உள்ள குறிப்புகளைப் பொறுத்தவரை, மோதல் நிறைவடைந்தவுடன், வட மாகாணத்தில் உள்ள குடிமக்கள் மாகாண சபைத் தேர்தலில் தங்களது வாக்குரிமையை 25 ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் பயன்படுத்த முடிந்தமையை கவனத்தில் கொள்ளுதல் வேண்டும். எவ்வாறாயினும், வடக்கு மற்றும் கிழக்கைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களின் தீவிரமான ஆதரவோடு முந்தைய அரசாங்கம் தீர்மானம் 30/1 க்கு இணை அனுசரணை வழங்கியமையினால், நாட்டின் எந்தப் பகுதியிலும் மாகாண சபைத் தேர்தல்களை நடத்துவதில் ஏறக்குறைய இரண்டு வருட காலதாமதம் ஏற்பட்டு, இலங்கையின் அரசியலமைப்பினால் கட்டளையிடப்பட்டுள்ள அதிகாரப் பகிர்வினை வழங்குவதற்கான செயற்பாட்டுக்கு இடையூறுகளை ஏற்படுத்தியுள்ளது. புதிய அரசாங்கம், மாகாண சபைத் தேர்தல்களை சட்டத்தின் அடிப்படையில் நடத்துவதற்குத் தேவையான திருத்தங்களை மேற்கொண்டு, அவற்றை விரைவாக நடத்துவதற்கு உறுதிபூண்டுள்ளது.

சகலதையும் உள்ளடக்கியதும் உள்நாட்டில் வடிவமைக்கப்பட்டு நிறைவேற்றப்பட்டதுமான இணக்கப்பாடு மற்றும் பொறுபுக்கூறல் செயன்முறைகள் மூலமாக நிலையான சமாதானம் அடையப்படுவதற்கான உயர்மட்ட அமர்வின் போது அறிவிக்கப்பட்ட இலங்கையின் அர்ப்பணிப்பினை நாம் மீண்டும் வலியுறுத்த விரும்புகின்றோம்.

காணாமல் போனோருக்கான அலுவலகம் மற்றும் இழப்பீடுகளுக்கான அலுவலகம் போன்ற பாராளுமன்றத்தினால் ஏற்படுத்தப்பட்ட சட்டத்தினால் ஸ்தாபிக்கப்பட்ட தற்போதுள்ள இணக்கப்பாட்டுப் பொறிமுறைகள், அரசாங்கத்தின் கொள்கைக் கட்டமைப்புக்குப் பொருத்தமாக பின்பற்றப்பட்டு தொடரப்படும். காணாமல் போனவர்கள் தொடர்பான பிரச்சினைகளைப் பொறுத்தவரையில், தேவையான புலன்விசாரணைகளுக்குப் பின்னர், மரணச்சான்றிதழ்கள் அல்லது தொலைந்தோருக்கான சான்றிதழ்கள் வழங்குதற்கான நடவடிக்கை எடுக்கப்படும் அதே வேளை, பாதிக்கப்பட்ட குடும்பங்களின் வாழ்வாதாரத்திற்கான பிற உதவிகளும் வழங்கப்படும்.

உயர் நீதிமன்ற நீதிபதியின் தலைமையில் விசாரணைக் குழு ஒன்று நியமிக்கப்பட்டு, மனித உரிமைகள் மற்றும் சர்வதேச மனிதநேய சட்ட மீறல்களை விசாரணை செய்த முந்தைய விசாரணைக்குழுக்களின் அறிக்கைகள் மீளாய்வு செய்யப்பட்டு, அவற்றின் பரிந்துரைகள் நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டதன் நிலைப்பாடு மதிப்பீடு செய்யப்படும். புதிய அரசாங்கத்தின் கொள்கைக்கிணங்க செயன்முறைப்படுத்துவதற்கு ஏற்றவாறான நடவடிக்கைகளுக்கான ஆலோசனைகளும் வழங்கப்படும்.

தற்போது நியாயாதிக்கச் செயன்முறையிலிருக்கும் துன்புறுத்தல் மற்றும் மனித உரிமை மீறல்கள் பற்றிய குற்றச்சாட்டுக்கள் அனைத்தும் தேசியச் சட்ட அமுலாக்கல் முறைமைகளினால் புலன்விசாரணை செய்யப்பட்டு, நீதிமன்றத்தில் வழக்குத் தொடரப்படும்.

ஒருபோதும் நடைமுறைப்படுத்தமுடியாத நோக்கத்தில், வழங்கமுடியாத கடப்பாடுகளை ஏற்றுக்கொள்வதை விட, இலங்கையினதும் அதன் மக்களினதும் நன்மைக்காக, வழங்கப்படக்கூடிய இணக்கப்பாட்டு நடவடிக்கைகளில் கவனஞ்செலுத்தும் இந்த அணுகுமுறையை இச் சபை பாராட்டும் என நாம் நம்புகின்றோம்.

மேற்குறிப்பிட்ட அளவீடுகளுக்குட்பட்டு, மனித உரிமைகளுக்கான ஐக்கிய நாடுகள் உயர்ஸ்தானிகரின் அலுவலகம், ஐ.நா. மனித உரிமைகள் பொறிமுறைகள் மற்றும் நடைமுறைகளுடனான எமது ஈடுபாட்டை நாம் தொடரவும், உள்நாட்டின் முன்னுரிமைகள் மற்றும் கொள்கைகளுக்கிணங்க, பரஸ்பரம் ஏற்றுக்கொண்ட துறைகளில் திறன்களை கட்டியெழுப்புதல் மற்றும் தொழில்நுட்ப உதவி மூலமாக சர்வதேச சமூகத்தின் நெருக்கமான ஒத்துழைப்புடன் தொடர்ந்தும் பணிபுரிவதற்கும் நாம் எதிர்பார்க்கின்றோம்.

நன்றி

Print Friendly, PDF & Email
Please follow and like us:

Close